Allan Nielsen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Allan Nielsen
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1971
Esbjerg

Wzrost

1.73 m

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 Bayern Monachium 1 (0)
1991 FC Sion 0 (0)
1991–1993 Odense Boldklub 55 (9)
1994–1995 FC København 26 (3)
1995–1996 Brøndby IF 42 (11)
1996–2000 Tottenham Hotspur F.C. 97 (12)
2000 Wolverhampton Wanderers F.C. 7 (2)
2000–2003 Watford F.C. 100 (19)
2003–2004 Herfølge BK 18 (3)
W sumie: 346 (59)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
Dania Dania 44 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2005 Herfølge BK
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Allan Nielsen (ur. 13 marca 1971 w Esbjerg) – duński piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, trener.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W wieku 18 lat został sprowadzony do niemieckiego Bayernu. W ciągu trzech lat gry dla tego klubu zagrał jedynie sześć minut w spotkaniu Bundesligi z Herthą Berlin, wygranym przez Bawarczyków 7:3. Gracz nie przedłużył kontraktu z FCB i w czerwcu 1991 roku wybrał ofertę kontraktu zaproponowaną przez szwajcarski FC Sion. Na Stade Tourbillon nie rozegrał jednakże żadnego oficjalnego meczu i już po trzech miesiącach zdecydował się na powrót do ojczyzny.

Następnie dołączył do Odense. Wraz z drużyną De Stribede sięgnął po Puchar Danii w roku 1993. W styczniu 1994 roku Nielsen został sprowadzony do ówczesnego mistrza kraju, FC København. W żadnym z dwóch kolejnych sezonów nie powtórzył sukcesu z 1993 roku. W 1996 zdecydował się zmienić drużynę na Brøndby. Pół roku później, jako piłkarz Chłopców z zachodnich peryferii sięgnął po swój pierwszy tytuł mistrza kraju. 16 sierpnia 1995 roku zadebiutował w reprezentacji Danii w meczu kwalifikacyjnym do mistrzostw Europy w Anglii z Armenią, w którym strzelił decydująca o wygranej bramkę na 2:0.

W sezonie 1995-96 powtórzył sukces sprzed roku, sięgając po drugie mistrzostwo Superligaen z rzędu. Potem wraz z Larsem Olsenem, Jensem Risagerem, Kimem Vilfortem oraz Mogensem Kroghiem został wybrany przez trenera Richarda Richard Møllera Nielsena do gry w turnieju finałowym EURO 96'. Latem 1996, za 1.65 milionów funtów, przeniósł się do angielskiego Tottenham Hotspur F.C.

W pierwszym roku spędzonym na White Hart Lane zaliczył 29 występów ligowych i strzelił 6 bramek. Rok później został włączony do duńskiej kadry na Mundial we Francji. Reprezentacja wyszła z grupy po wygranej z Arabią Saudyjską i remisie z Marokiem, prowadzona przez Bo Johansson. W meczu 1/8 finału z Nigerią wygrała 4:1. W ćwierćfinale Duński Dynamit przegrał z Brazylią i zakończył występy w turnieju.

W 1999 roku zdobył pierwsze trofeum na Wyspach Brytyjskich. W finale Pucharu Ligi Spurs jego drużyna pokonała 1:0 Leicester City po golu Nielsena. Po konflikcie z menedżerem George’em Grahamem w marcu 2000 został wypożyczony do pierwszoligowego Wolverhampton Wanderers. Następnie Johansson umieścił go w swojej kadrze na EURO w Belgii i Holandii. Byli mistrzowie trafili do grupy śmierci z Francją, Holandią i Czechami i rozgrywki zakończyli już po trzech spotkaniach bez punktu na koncie.

Po wygaśnięciu kontraktu z drużyną Grahama Nielsen zdecydował się na przejście do Watfordu. W ciągu trzech lat gry nie zagrał w żadnym oficjalnym spotkaniu. Karierę zdecydował się zakończyć w Herfølge BK w sezonie 2004-05, w wieku 34 lat. W klubie tym pracował wtedy jako grający menedżer.

W rodzimej kadrze zawodnik wystąpił 44 razy i strzelił 7 bramek.