Alojzy Sroga
major | |
Data i miejsce urodzenia |
27 lipca 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 1980 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
zastępca dowódcy 2 kompanii w 7 pułku piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
zastępcą redaktora naczelnego III Programu Polskiego Radia. |
Odznaczenia | |
Alojzy Sroga (ur. 27 lipca 1927 w Lublinie, zm. 12 kwietnia 1980 w Warszawie) – major Wojska Polskiego, prozaik-publicysta, magister chemii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym (chemię) na UMCS oraz kursy Ośrodka Dziennikarskiego w Warszawie. W okresie okupacji służył początkowo w Armii Krajowej, zaś w latach 1944-1946 w Ludowym Wojsku Polskim, jako zastępca dowódcy 2 kompanii fizylierów do spraw polityczno-wychowawczych 7 pułku piechoty. Brał udział w bitwie o Kołobrzeg. Jako pisarz debiutował na łamach czasopisma wojskowego „Na zachód” w 1944 roku. W latach 1948–1949 był stypendystą w Czechosłowacji. Od 1951 roku mieszkał w Warszawie. Pracował początkowo w prasie, potem w Polskim Radiu. Od 1960 był zastępcą redaktora naczelnego III Programu. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B35-5-9)[1].
Zarządzeniem Nr Pf 25/Org. szefa Sztabu Generalnego WP z 12 kwietnia 1985 Liceum Wojskowe w Lublinie otrzymało imię mjr. Alojzego Srogi.
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi – dwukrotnie
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970)[2]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1967 – nagroda III stopnia Ministra Obrony Narodowej za tom Święci
- 1973 – nagroda I stopnia Ministra Obrony Narodowej za Początek drogi Lenino
Wybrana bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jednostka 08205
- Na dawnych okopach
- Pożegnania i powroty
- W kraju tulipanów, krów i polderów
- 13 wujkowych opowieści o żołnierskim ekwipunku
- Ziemia i ludzie
- Akt pierwszy
- Studenckie lata
- Święci?
- Adam
- Chłopcy spod Lenino
- Moje pokolenie
- Początek drogi Lenino
- Chłopcy w Berlinie
- Lenino 1943
- Szoferacy
- Do zwycięstwa przez 30 rzek
- Na drodze stał Kołobrzeg
- Saperskie opowieści
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s.13.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zygmunt Stanicki, Z żałobnej karty. Mjr Alojzy Sroga 1927-1980, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 1-2 (91-92) z 1980
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
- Ludzie urodzeni w Lublinie
- Polscy pisarze współcześni
- Polscy reportażyści
- Polscy prozaicy
- Żołnierze Armii Krajowej
- Oficerowie ludowego Wojska Polskiego
- Patroni jednostek Wojska Polskiego
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Urodzeni w 1927
- Zmarli w 1980
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”
- Absolwenci Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Oficerowie 7 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty