Aloy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 00:28, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
herb Aloy według Ostrowskiego
herb Aloy według Tadeusza Gajla

Aloy (Aloe, Orzeł Złoty) – polski herb szlachecki, z indygenatu.

Opis herbu

Polskie herbarze podają dwie wersje tego herbu:

1) Tarcza dzielona w krzyż. W polu pierwszym, czerwonym orzeł złoty. W polu drugim i trzecim, błękitnych, trzy róże złote w skos lewy. W polu czwartym, czerwonym, koń złoty z uniesioną prawą przednią nogą.

Klejnot: na trzech piórach strusich pół lwa złotego, wspiętego, trzymającego w lewej łapie kwiat lilii srebrny z dwoma listkami zielonymi.

Labry z prawej czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite złotem[1].

2) W polu orzeł złoty[2].

Najwcześniejsze wzmianki

Zatwierdzony indygenatem w 1768 roku dla Jana d'Aloy, pułkownika wojsk koronnych.

Herbowni

Aloy, d'Aloy – de Aloe, Tadeusz Gajl dodaje jeszcze nazwisko Orzeł.

Przypisy

  1. Herb w tej wersji podaje Herbarz polski T. Gajla, powołujący się na Tablice odmian herbowych T.Chrząńskiego, które z kolei podają jako źródło Armoires general J.B. Rietstapa. W herbarzu Rietstapa są opisane trzy różne herby pod nazwiskiem Aloy oraz ten pod nazwiskiem Aloys, jednak bez podania kraju czy regionu pochodzenia
  2. Taki herb podają: Herbarz J.K.Ostrowskiego Księga herbowa rodów polskich oraz herbarz Bonieckiego

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Herby szlacheckie w Polsce