Aloy
Aloy (Aloe, Orzeł Złoty) – polski herb szlachecki, z indygenatu.
Opis herbu
Polskie herbarze podają dwie wersje tego herbu:
1) Tarcza dzielona w krzyż. W polu pierwszym, czerwonym orzeł złoty. W polu drugim i trzecim, błękitnych, trzy róże złote w skos lewy. W polu czwartym, czerwonym, koń złoty z uniesioną prawą przednią nogą.
Klejnot: na trzech piórach strusich pół lwa złotego, wspiętego, trzymającego w lewej łapie kwiat lilii srebrny z dwoma listkami zielonymi.
Labry z prawej czerwone, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite złotem[1].
2) W polu orzeł złoty[2].
Najwcześniejsze wzmianki
Zatwierdzony indygenatem w 1768 roku dla Jana d'Aloy, pułkownika wojsk koronnych.
Herbowni
Aloy, d'Aloy – de Aloe, Tadeusz Gajl dodaje jeszcze nazwisko Orzeł.
Przypisy
- ↑ Herb w tej wersji podaje Herbarz polski T. Gajla, powołujący się na Tablice odmian herbowych T.Chrząńskiego, które z kolei podają jako źródło Armoires general J.B. Rietstapa. W herbarzu Rietstapa są opisane trzy różne herby pod nazwiskiem Aloy oraz ten pod nazwiskiem Aloys, jednak bez podania kraju czy regionu pochodzenia
- ↑ Taki herb podają: Herbarz J.K.Ostrowskiego Księga herbowa rodów polskich oraz herbarz Bonieckiego
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Herbarz polski, Adam Boniecki, Warszawa 1898