Amédée Gastoué

Amédée Gastoué
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1873 ; Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	1 czerwca 1943 ; Paryż
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	muzykolog, organista
	Odznaczenia

Amédée Gastoué (ur. 19 marca 1873 w Paryżu, zm. 1 czerwca 1943 tamże^[1]^[2]) – francuski muzykolog i organista.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się u Adolphe’a Deslandresa (fortepian i harmonia), Alberta Lavignaca (harmonia), Alexandre’a Guilmanta (organy) i Albérica Magnarda (kontrapunkt i kompozycja)^[1]^[2]. W latach 1896–1905 był redaktorem czasopisma „Revue du chant grégorien”^[2]. Od 1901 do 1905 roku był kapelmistrzem przy kościele Saint-Jean-Baptiste de Belleville w Paryżu i w Petit Collège Stanislas^[1]. Od 1899 roku uczył chorału gregoriańskiego w Schola Cantorum de Paris^[1]. Wykładał także w Institut Catholique de Paris i École des Hautes Études Sociales^[1]^[2]. W 1905 roku został powołany przez papieża Piusa X na konsultanta komisji pod przewodnictwem Josepha Pothiera, przygotowującej nową edycję chorału gregoriańskiego^[1]. Od 1934 do 1936 roku był przewodniczącym Société Française de Musicologie^[1].

W swojej pracy naukowej zajmował się historią muzyki od średniowiecza do baroku, ze szczególnym uwzględnieniem chorału gregoriańskiego^[1]. Jako jeden z pierwszy zwrócił uwagę na genetyczne powiązania chorału z muzyką bizantyjską i bliskowschodnią^[1]. Zajmował się również komponowaniem, pisał msze, motety, chansons, pieśni religijne^[1]. Skomponował kantatę Au Christ Rédempteur (1907) oraz oratoria Le passion de Jeanne (1931) i Les mystères du Rosaire (1958)^[1].

Został odznaczony Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego w stopniu komandora (1908) oraz Legią Honorową (1938)^[1].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych^[2])

Cours théorique et pratique de plain-chant romain grégorien (1904)
Historie du chant liturgique à Paris (tom 1 Des Origines à la fin des temps carolingiens 1904, 2 wyd. 1917)
Les Origines du chant romain, l’antiphonaire grégorien (1907)
Catalogue des manuscrits de musique byzantine de la Bibliothèque Nationale de Paris et des bibliothèques publiques de France (1907)
Nouvelle méthode pratique de chant grégorien (1908)
Traité d’harmonisation du chant grégorien (1910)
L’Art grégorien (1911, 3. wyd. 1920)
La Musique de d’église (1911)
Variations sur la musique d’église (1912)
Musique et liturgie: Le Graduel et l’Antiphonaire romain (1913)
L’Orgue en France de l’antiquité au début de la période classique (1921)
Les Primitifs de la musique française (1922)
Le Cantique populaire en France: Ses sources, son histoire (1924)
La Vie musicale de l’église (1929)
La Liturgie et la musique (1931)
Le Manuscrit de musique polyphonique du trésor d’Apt, XIV^e– XV^e siècles (1936)
L’Église et la musique (1936)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 243. ISBN 83-224-0344-5.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1234. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Amédée Gastoué – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 243. ISBN 83-224-0344-5.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1234. ISBN 0-02-865527-3.

[1]

[2]