Andrzej Pańta

Andrzej Pańta lub Andreas Johannes Painta (ur. 10 kwietnia 1954 w Bytomiu) – polski poeta i tłumacz literatury niemieckiej.

Życiorys

Studiował filologię polską i biologię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Debiutował w 1973 poezją w czasopiśmie „Poglądy”. Publikował w takich polskich pismach literackich jak „Arkadia”, „Portret”, „Śląsk”, „Kresy”, „Poezja”, „Integracje”, „Kultura” i „Nowy Wyraz”, Fa-Art^[1], List Oceaniczny, Wyrazy, Format i Fraza^[2]. Był uczestnikiem niemiecko-polskiego Statku Poetów 1998 i 1999, Festiwalu Fortalicje w Zamościu, niemiecko-polskiego Festiwalu Poetów „wortlust” w Lublinie 1997^[3], jak i Uniwersytetu Poezji^[4] w Zielonej Górze.

Twórczość własna

Wyspa na jeziorze, wiersze, Katowice 1977
Counter-revolution, 1989
Pan, 1992
Nic więcej, 1995
Bez; ogródek, 1995
Wieczna naiwność wróżek, 1985^[5]
Za płotem, 1981
Brzuchem do słońca, 1986
Pneuma culi, 1988^[6]

Tłumaczenia

Friedrich Hölderlin, Fale nieba, 1991
Horst Bienek, Czas po temu, 1987
Horst Bienek, Stopniowe zadławianie krzyku i inne eseje, Essays, 2001^[7]
Arthur Schopenhauer, Metafizyka miłości płciowej, 1985
Rose Ausländer, W kotle czarownic, 1995
Jakob Böhme, O nowych, powtórnych narodzinach, 1993^[8]
Jakob Böhme, Aurora, Euroopera, Zgorzelec 1999
Jacob Böhme, Teozoficzne okólniki, Zgorzelec 2005
Erik Blumenthal, Uwierzyć w samego siebie. Samozaufanie płynące z głębi/ An sich selber Glauben. Selbstvertrauen aus der Tiefe, Gdańsk 1998
E. Blumenthal, Uwierzyć w samego siebie, Gdańsk 1998
Dieter Kalka, Podwójne i potrójne, Bydgoszcz 1999^[9]^[10]
Alfred Georg Seidel, Niebo nad granicami, Gliwice 2001

Nagrody

Kryształowy Lew. Kłodzka Wiosna Poetycka 1974^[11]
Nagroda "Pegaza" - za przekład poezji (1992)^[12]
Laureat nagrody im. Tadeusza Peipera^[13]
Nagroda w 31 konkursie Laur Czerwonej Róży w Gdańsku, 1990^[14]^[15]
Stypendium, Fundacja Pomocy Niezależnej Nauce i Literaturze Polskiej, Paryż 1991
Preis der Künstlergilde Esslingen 2000^[16]

Bibliografia przedmiotowa

Jerzy Pluta: Życie na białym papierze, „Odra” 1978/4^[17]
Janusz Leppek: By pióro nie spało, „Radar” 1978/6
Andrzej K. Waśkiewicz: Debiuty poetyckie 1977. Antologia, W: „Debiuty poetyckie ’77”. Warszawa 1978
Bolesław Niezgoda: Andrzej Pańta laureatem nagrody im. Tadeusza Peipera, „Nasze problemy” 1979/42
Tadeusz Złotorzycki: Oryginalność i sztampa, „Nowe książki” 1980/22
Marek Pytasz: Kaleki alfabet Andrzeja Pańty, „Poglądy” 1981/19
Stanisław Muc: Świat dla poety jest chaosem, „Radar” 1983/9
Stanisław Piskor: Nałóg poetycki, „Tak i Nie” 1984/26
Stanisław Muc: Chorałki i rozmowy z Panem, „Radar” 1984/41
Emil Biela: Chorałki i rozmowy, „Tygodnik Kulturalny” 1984/44
Krzysztof Kuczkowski: Duchowy dowód osobisty, „Okolice” 1984/12-12
Marian Kisiel: Przewrotny transcendentalizm, „Radar” 1986/20
Maciej M. Szczawiński: Brzuchem do słońca, „Tak i Nie” 1986/36
Tadeusz Złotorzycki: Wieczna przewrotność wróżek, „Nowe Książki” 1986/12
Ryszard Bednarczyk: Andrzej Pańta: Wiek gladiatorów, „Tak i Nie” 1987/21
Horst Bienek: Reise in die Kindheit, München 1988
Jan Korpys: Wzajemności, „Regiony“ 1989/3
Andrzej Lazarowicz: W świecie chaos i w nas, „Słowo Powszechne” 1989/131
Andrzej Burzyński: Pars pro toto — Część za całość?, „Biuletyn Związku Górnośląskiego” 1990/2
Marian Kisiel: Poeci na Śląsku: Andrzej Pańta, „Górnośląski Diariusz Kulturalny” 1994/1-2
Marianna Bocian: O tragedii ocalającej całego człowieka, „Opcje” 1995/1-2
Jerzy Suchanek: Napaść wspomnień, „Gliwicki Magazyn Kulturalny”. Kwiecień 1995
Krzysztof Karwat: Bienek dwa razy, „Dziennik Zachodni” 2001/200
Jerzy Pluta: Eseje Horsta Bienka, „Przecinek” 2001/12

Wywiady

Czerpanie z dna (Abgrundu). Z jednym z najbardziej interesujących i fascynujących poetów — Andrzejem Pańtą rozmawia Bogusław Sławomirski. „Gwarek” 1989/13.
Raj utracony. Edward Szopa: Rozmowa z Andrzejem Pańtą. „Życie” (Bytom). 1992/23.
Dialektyka kosmosu. Z Andrzejem Pańtą rozmawia Józef Górdziałek. „Opcje” 1995/1-2.
Język, w jakim piszę i jaki mnie pisze. Jerzy Pluta: Rozmowa e-mailowa z Andrzejem Pańtą, poetą i tłumaczem w autorskim piśmie „Przecinek” 2001/11.
Prawo i bezprawie. Z Andrzejem Pańtą rozmawiała Bożena Budzińska^[18]

Przypisy

↑ Biografia/ MIASTOLITERATOW.
↑ tłumaczenie Dietera Kalce/ „Fraza”.
↑ Portret.
↑ Uniwersytet Poezji.
↑ Bić i kazać się zastanawiać. “Kultura” 1985/8
↑ Wszystkie książki.
↑ Krzysztof Karwat: Bienek dwa razy. „Dziennik Zachodni” 2001/200
↑ Marian Szałecki: Tłumacz – Jacob Boehme – Andrzej Pańta w Zgorzelcu. „Kurier” 1995/8
↑ Podwójnie i potrójnie. Bożena Budzińska: Magicznym okiem. “Akant” 2000/4.
↑ Tekst.
↑ „Twórczość” 1974/7
↑ Nagroda "Pegaza"
↑ Bolesław Niezgoda: Andrzej Pańta laureatem nagrody im. Tadeusza Peipera. „Nasze problemy” 1979/42
↑ Polska Bibliografia Literacka
↑ Ogólnopolski Turniej (Konkurs) Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę "Czerwonej Róży" (1990; edycja XXXI)
↑ Wszystkie nagrody
↑ Bibliografia
↑ Z Andrzejem Pańtą rozmawiała Bożena Budzińska

Linki zewnętrzne

Bibliografia Bibliografia

[1] Biografia/ MIASTOLITERATOW.

[2] tłumaczenie Dietera Kalce/ „Fraza”.

[3] Portret.

[4] Uniwersytet Poezji.

[5] Bić i kazać się zastanawiać. “Kultura” 1985/8

[6] Wszystkie książki.

[7] Krzysztof Karwat: Bienek dwa razy. „Dziennik Zachodni” 2001/200

[8] Marian Szałecki: Tłumacz – Jacob Boehme – Andrzej Pańta w Zgorzelcu. „Kurier” 1995/8

[9] Podwójnie i potrójnie. Bożena Budzińska: Magicznym okiem. “Akant” 2000/4.

[10] Tekst.

[11] „Twórczość” 1974/7

[12] Nagroda "Pegaza"

[13] Bolesław Niezgoda: Andrzej Pańta laureatem nagrody im. Tadeusza Peipera. „Nasze problemy” 1979/42

[14] Polska Bibliografia Literacka

[15] Ogólnopolski Turniej (Konkurs) Poezji Społecznie Zaangażowanej o nagrodę "Czerwonej Róży" (1990; edycja XXXI)

[16] Wszystkie nagrody

[17] Bibliografia

[18] Z Andrzejem Pańtą rozmawiała Bożena Budzińska

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]