Anioł Stróż (religioznawstwo)
 |
Ten artykuł od 2015-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Anioł Stróż – w wierzeniach chrześcijańskich istota niematerialna, anioł, mająca pośredniczyć między Bogiem a człowiekiem i pełnić funkcję indywidualnego opiekuna.
Wiara w nie opiera się m.in. na tekstach biblijnych. W Księdze Hioba opisany jak „obrońca jeden z tysiąca”.
Uważa się, że każdy człowiek posiada swojego Anioła Stróża (tak głosił m.in. Bazyli Wielki).
Ikonografia[edytuj | edytuj kod]
Motyw ikonograficzny szczególnie popularny od XVII wieku. Wtedy też zaczęły powstawać modlitwy do Anioła Stróża. Przedstawiany głównie jako towarzysz dziecka, czasami osłania je tarczą.
Papież Paweł V ustanowił wspomnienie liturgiczne Świętych Aniołów Stróżów, które w Kościele rzymskokatolickim i starokatolickim obchodzone jest 2 października[1].
Anioła Stróża nazywa się także regentem człowieka. Według podań wiary judaistycznej człowiek miał trzech aniołów, którzy zajmowali się strzeżeniem go. Nauką zajmującą się pochodzeniem, imionami i zadaniami aniołów jest angelologia. Według tej nauki Anioł Stróż strzeże przeznaczonego mu człowieka aż do jego śmierci. Jeżeli osoba, która znajdowała się pod jego protekcją, trafi do raju, anioł ten awansuje w swojej hierarchii na wyższy szczebel i trafia do chóru aniołów, gdzie oddaje chwałę Trójcy Świętej. Zasady angelologii mówią jasno, że każdy z ludzi ma swego anioła stróża bez względu na to, czy dana osoba jest chrześcijaninem, żydem, muzułmaninem czy z jakiejkolwiek innej religii albo czy jest ktoś bezwyznaniowcem, czyli np. ateistą lub agnostykiem. Istnieją także teorie, że dany Anioł Stróż jest podobny do człowieka, którego chroni.
