Przejdź do zawartości

Anna Maria Taigi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiona
Anna Maria Taigi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1769
Siena

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1837
Rzym

Czczona przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

30 maja 1920
Rzym
przez Benedykta XV

Wspomnienie

9 czerwca

Atrybuty

słońce,

Patronka

gospodyń domowych, matek

Anna Maria Gesualda Antonia Taigi, z domu Giannetti (ur. 29 maja 1769 w Sienie, zm. 9 czerwca 1837 w Rzymie) – włoska mistyczka, tercjarka trynitarska, błogosławiona Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i droga doskonałości

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Sienie jako jedyne dziecko rodziny kupieckiej. W 1771 Giannetti przeprowadzili się do Rzymu. Tam Anna Maria pracowała u bogatej arystokratki. W 1789 wyszła za mąż za Dominica Taigi, majordomusa szlacheckiej rodziny Chigi. Zimą 1791, modląc się razem z mężem w bazylice św. Piotra, poczuła głębokie pragnienie zmiany życia i poświęcenia się Bogu.

Wstąpiła do Trzeciego Zakonu Trynitarzy, przy kościele San Carlo alle Quattro Fontane. Tam dążyła do duchowej doskonałości i regularnie odwiedzała chorych w szpitalu. Miała czterech synów i trzy córki. Godziła obowiązki rodzinne z realizacją doskonalenia duchowego.

Objawienia i śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Przez kilka lat doznawała wizji i ekstaz. Od lat dziewięćdziesiątych XVIII wieku, aż do śmierci miała widzieć świetlisty dysk, który pomagał jej rozróżniać dobro od zła i miał być źródłem wiedzy o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Zmarła 9 czerwca 1837 w Rzymie.

Relikwie

[edytuj | edytuj kod]
Ciało bł. Anny Marii Taigi nie uległo rozkładowi

Ciało bł. Anny Marii Taigi nie uległo rozkładowi. Jej relikwie spoczywają w rzymskim kościele św. Chryzogona.

Beatyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Proces beatyfikacyjny został otwarty w 1852 roku w Rzymie. Pius IX w dniu 8 stycznia 1863, nadał jej tytuł Sługi Bożej.

W dniu 4 marca 1906 potwierdzono heroiczność jej cnót i Pius X nazwał ją "Czcigodną". W sumie 30 świadków zostało wezwanych do złożenia świadectwa w procesie. Zeznawały m.in. jej dwie córki, jej 92-letni wtedy mąż, jak również wielu kardynałów i biskupów. Dwa cuda wymagane do jej beatyfikacji były długo badane i papież Benedykt XV zatwierdził je w dniu 6 stycznia 1919 roku, a w dniu 30 maja 1920 w bazylice Świętego Piotra przewodniczył jej beatyfikacji.

Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 9 czerwca.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]