Annowo (województwo wielkopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annowo
wieś
Ilustracja
Widok ogólny wiosną
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Czerwonak

Liczba ludności (2010)

62

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-005[2]

Tablice rejestracyjne

PZ

SIMC

0582077[3]

Położenie na mapie gminy Czerwonak
Mapa konturowa gminy Czerwonak, po lewej znajduje się punkt z opisem „Annowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Annowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Annowo”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Annowo”
Ziemia52°30′00″N 17°00′02″E/52,500000 17,000556[1]

Annowo (niem. Annaberg[4]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, powiecie poznańskim, gminie Czerwonak[3], sołectwie Miękowo, w pobliżu Owińsk. Liczy 62 mieszkańców (stan w dniu 1 sierpnia 2010).

Wieś stanowiła część majątku najpierw cysterek, a później rodziny von Treskow. Cysterki miały na obecnie podmokłych terenach drugą ze swoich siedzib, znajdującą się przy jednym z większych ówcześnie ciągów komunikacyjnych. Pozostałości zostały rozebrane przez Niemców w czasie II wojny światowej. Natomiast rodzina von Treskow wybudowała w połowie XIX w. dworek myśliwski.

Obecnie w dworku istnieje leśniczówka Annowo (niem. Annaberg[4]; przejściowo gajówka), podlegająca Nadleśnictwu Łopuchówko. Otoczony jest przez 11 pomników przyrody. Z oryginalnego wyposażenia wnętrza zachowały się XIX-wieczne poroża – trofea myśliwskie. Tu swój początek ma szlak dydaktyczny „Dziewicza Góra”. Także „Leśna klasa” imienia A. Cieszkowskiego, znajduje się kilka metrów od budynku. Dojazd lokalną utwardzoną drogą z Owińsk, tzw. Traktem Annowskim.

Wieś stanowi skupisko zabudowań wokół dawnego PGR-u. Poza budynkami mieszkalnymi, we wsi znajdują się: sklep spożywczo-przemysłowy, hydrofornia, rozbudowany kompleks budynków pozostałych po zlikwidowanych Państwowych Gospodarstwach Rolnych oraz zbiornik przeciwpożarowy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 752
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 6 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 16, 2013-02-13. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2013-04-23]. 
  4. a b Topographische Karte (Meßtischblatt) 1:25000, Blatt 1930: Schwersenz, Berlin: Königliche Preußische Landesaufnahme, 1911, (Mapster. Mapy archiwalne Polski i Europy Środkowej).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]