António Félix da Costa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
António Félix da Costa
Ilustracja
António Félix da Costa 22 czerwca 2013 roku na torze Moscow Raceway
Imię i nazwisko

António Maria de Mello Breyner Félix da Costa

Państwo

 Portugalia

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1991
Cancais

Sukcesy

2013: Grand Prix Makau (drugie miejsce)
2012: Grand Prix Makau (zwycięzca)
2008: Formuła Renault 2.0 NEC (wicemistrz)
2009: Formuła Renault 2.0 NEC (mistrz)
2019/2020: Formuła E (mistrz)

Strona internetowa

António Maria de Mello Breyner Félix da Costa (ur. 31 sierpnia 1991 w Cancais) – portugalski kierowca wyścigowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault[edytuj | edytuj kod]

Portugalczyk karierę rozpoczynał jak większość kierowców, od kartingu. Po jej zakończeniu postanowił rozpocząć poważną karierę wyścigową, debiutując w 2008 roku, w europejskim oraz północno-europejskim Pucharze Formuły Renault. W obu seriach ścigał się dla niemieckiego zespołu Motopark Academy. Zajął w nich odpowiednio 13. oraz 2. miejsce (za bezkonkurencyjnym Finem, Valtterim Bottasem). Poza tym wziął udział w zimowym cyklu portugalskiego i brytyjskiego odpowiednika tej serii, jednakże bez sukcesu.

W drugim roku startów zdominował już rywalizację w Formule NEC, zwyciężając w dziewięciu z czternastu wyścigów. W Formule Eurocup natomiast zajął 3. miejsce, wygrywając w trzech wyścigach (szansę na tytuł stracił po dyskwalifikacji w przedostatniej rundzie sezonu, na torze Nürburgring).

Formuła 3[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2010 awansował z niemiecką stajnią do Formuły 3 Euroseries. W trakcie rywalizacji czterokrotnie znalazł się na podium, z czego trzykrotnie wykorzystał start z pierwszego rzędu do zwycięstwa. Najwyższą pozycją w głównym wyścigu było trzecie miejsce na niemieckim torze w Oschersleben. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 7. pozycji.

Seria GP3[edytuj | edytuj kod]

W roku 2010 zadebiutował w nowo powstałej serii GP3. W dwóch rundach (na Hungaroringu oraz Spa-Francorchamps) zastąpił Brazylijczyka Lucasa Forestiego, w brytyjskim zespole Carlin. Wystąpiwszy w czterech wyścigach, po punkty sięgnął w pierwszym starcie na Węgrzech, plasując się na szóstej lokacie. Trzy punkty pozwoliły mu zająć 26. miejsce w końcowej klasyfikacji.

W sezonie 2011 Antonio podpisał kontrakt z irlandzką ekipą Status GP na pełny etat. Portugalczyk pięciokrotnie sięgnął po punkty, kończąc starty zwycięstwem w sprincie na torze Monza. Ostatecznie znalazł się na 13. lokacie.

W 2012 roku przeniósł się do brytyjskiej stajni Carlin. Portugalczyk sześciokrotnie stanął na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu. Popisał się znakomitą formą podczas rundy na węgierskim torze Hungaroring, gdzie wygrał obydwa wyścigi. Jego forma nie była jednak stabilna, bowiem z Wielkiej Brytanii, Hiszpanii czy też Włoszech wyjeżdżał z zerowym, tudzież niewielkim dorobkiem punktowym. Ostatecznie rywalizację ukończył na 3. miejscu.

Formuła Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak w czerwcu Antonio został przyjęty do programu rozwoju młodych kierowców Red Bulla, kosztem Brytyjczyka Lewisa Williamsona, zajął jego miejsce w zespole Arden Caterham, w Formule Renault 3.5. Po średnio udanych startach w Niemczech oraz Rosji, podczas których uzyskał kilka punktów, Portugalczyk zdobył solidne punkty na torze Silverstone, gdzie w drugim wyścigu dojechał na drugiej lokacie. W ostatnich trzech rundach Antonio był zdecydowanie najskuteczniejszym zawodnikiem, triumfując w czterech z sześciu wyścigów. Sezon zakończył dwoma zwycięstwami na torze w Katalonii, dzięki czemu zmagania zakończył na bardzo wysokiej 4. pozycji, pomimo braku udziału w pierwszych pięciu wyścigach. Znakomita jazda da Costy sprawiła, że został zaproszony przez zespół Red Bulla w F1 na testy dla młodych kierowców w Abu Dhabi.

Na sezon 2013 przedłużył kontrakt z zespołem Arden Caterham. Już podczas pierwszej rundy, na Autodromo Nazionale di Monza, wygrał niedzielny wyścig. Na kolejne zwycięstwo musiał jednak czekać aż do niedzielnych zmagań na Hungaroringu. Później wygrał również sobotni wyścig na Circuit Paul Ricard. Z dorobkiem 172 punktów uplasował się na najniższym stopniu podium klasyfikacji generalnej, jednak do mistrza stracił 102 punkty.

Deutsche Tourenwagen Masters[edytuj | edytuj kod]

António Félix da Costa, Deutsche Tourenwagen Masters 2014 - Hockenheimring

W 2014 roku da Costa dołączył do stawki Deutsche Tourenwagen Masters w zespole BMW Team MTEK. W ciągu dziesięciu wyścigów uzbierał łącznie pięć punktów, co dało mu 21 miejsce w klasyfikacji generalnej.

Formuła E[edytuj | edytuj kod]

Da Costa podczas ePrix Meksyku 2020

W sezonie 2014/2015 Portugalczyk podpisał kontrakt z japońską ekipą Amlin Aguri na starty w Formule E. W ciągu ośmiu wyścigów, w których wystartował odniósł jedno zwycięstwo (ePrix Buenos Aires 2015). Z dorobkiem 51 punktów został sklasyfikowany na ósmej pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców. W sezonie 2016/2017[1], 2017/2018[2] oraz 2018/2019[3] reprezentował ekipę MS Amlin Andretti (po zmianie nazwy MS A&D Andretti Formula E, potem BMW i Andretti Autosport). Od sezonu 2019/2020[4] reprezentuje chiński zespół DS Techeetah. W sezonie 2019/2020 wygrał klasyfikację kierowców Formuły E (zdobył wtedy 158 punktów)[5][6]. Aktualnie (13 kwietnia 2021) w wyścigach Formuły E zwyciężył pięciokrotnie, a trzynastokrotnie stawał w nich na podium[6].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

GP3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2010 Carlin Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
3 26
- - - - - - - - - - 6 17 NU 12 - -
2011 Status Grand Prix Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
16 13
5 4 12 17 NU 20† 19 9 28 NU 11 6 NU 11 7 1
2012 Carlin Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
132 3
14 7 7 2 NU 8 1 6 NU NU 1 1 2 2 15 5

Formuła Renault 3.5[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2012 Arden Caterham Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Monako
MON
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
166 4
- - - - - 9 11 7 15 5 2 4 1 1 2 1 1
2013 Arden Caterham Włochy
ITA
Włochy
ITA
Hiszpania
ARA
Hiszpania
ARA
Monako
MON
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Austria
AUT
Austria
AUT
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
CAT
Hiszpania
CAT
172 3
NU 1 13 7 5 2 4 2 NU 7 NU NU 1 1 3 4 13

Podsumowanie startów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa Punkty NO Podium Punkty Pozycja
2008 Brytyjska Formuła Renault (edycja zimowa) CR Scuderia 4 0 0 0 1 N/A NS†
Portugalska Formuła Renault (edycja zimowa) Motopark Academy 2 0 0 0 0 4 17
Europejska Formuła Renault 6 0 0 0 0 18 13
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 16 1 1 1 10 280 2
2009 Europejska Formuła Renault Motopark Academy 14 3 2 3 9 128 3
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 14 9 4 7 11 361 1
2010 Formuła 3 Euroseries Motopark Academy 18 3 0 1 4 40 7
Seria GP3 Carlin 4 0 0 0 0 3 26
Masters of Formula 3 Motopark Academy 1 0 0 0 0 N/A 18
Grand Prix Makau Carlin 1 0 0 0 0 N/A 6
Formuła 1 Force India Kierowca testowy
2011 Seria GP3 Status GP 16 1 0 0 1 16 13
Brytyjska Formuła 3 Hitech Racing 6 0 0 1 3 51 13
Grand Prix Makau 1 0 0 0 0 N/A NS
2012 Formuła Renault 3.5 Arden Caaterham 12 4 0 2 6 166 4
Seria GP3 Carlin 16 3 1 6 6 132 3
MotorSport Vision Formula Three Cup 2 2 1 2 2 N/A NS†
Grand Prix Makau 1 1 1 1 1 N/A 1
Formuła 1 Red Bull Racing Kierowca testowy
2013 Formuła Renault 3.5 Arden Caaterham 17 3 1 2 6 172 3
Formuła 1 Red Bull Racing
Scuderia Toro Rosso
Kierowca testowy
Grand Prix Makau Carlin 1 0 0 0 1 N/A 2
2014 Deutsche Tourenwagen Masters BMW Team MTEK 10 0 0 0 0 5 21
Formuła 1 Red Bull Racing
Scuderia Toro Rosso
Kierowca testowy
2014/2015 Formuła E Amlin Aguri 8 1 0 0 1 51 8

† - nie był liczony do klasyfikacji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andretti confirms Felix da Costa for season three [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  2. Topher Smith, da Costa confirmed at MS&AD Andretti [online], e-racing.net, 2 października 2017 [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  3. Topher Smith, BMW unveils iFE.18; announces da Costa and Sims [online], e-racing.net, 14 września 2018 [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  4. Da Costa dołączy do DS Techeetah [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-13] (pol.).
  5. Driver Standings [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  6. a b Antonio Felix da Costa [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-13] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]