Valtteri Bottas
 Valtteri Bottas (2022) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sezon 2026 | |
| Seria | |
| Zespół | |
| Samochód |
? |
| Nr startowy |
77 |
| Partnerzy | |
| Sukcesy | |
|
2007: | |
| Strona internetowa | |
Valtteri Bottas (ur. 28 sierpnia 1989 w Nastolii) – fiński kierowca wyścigowy, startujący w Formule 1. Dwukrotny wicemistrz tej serii w sezonach 2019 i 2020, a także drugi wicemistrz w sezonach 2017 i 2021.
Fin karierę rozpoczął w 2001 roku, od startów w kartingu. Osiągnął w nim wiele sukcesów, m.in. trzykrotne mistrzostwo swojego kraju oraz mistrzostwo świata[1].
Formuła Renault
[edytuj | edytuj kod]Po zakończeniu kariery kartingowej, postanowił rozpocząć poważną karierę wyścigową, debiutując w roku 2007, w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault. W pierwszym sezonie startów został sklasyfikowany na 3. miejscu (wygrał dwa wyścigi)[potrzebny przypis].
Poza tym zaangażował się w zimowy cykl Brytyjskiej Formuły Renault, gdzie wygrał trzy z czterech rozegranych wyścigów. Nie zdobył jednak mistrzostwa, ze względu na brak licencji (przez to też nie był liczony do generalnej klasyfikacji)[potrzebny przypis].
W sezonie 2008 kontynuował starty w tej serii oraz zaangażował się w europejski cykl. W obu okazał się najlepszy, przy czym tę pierwszą zdominował (wygrał dwanaście z szesnastu wyścigów), natomiast w drugiej stoczył zacięty pojedynek z Australijczykiem Danielem Ricciardo (odniósł pięć zwycięstw)[potrzebny przypis].
Formuła 3
[edytuj | edytuj kod]
W 2009 roku awansował do Europejskiej Formuły 3, w której startował w barwach francuskiej ekipy ART Grand Prix. Debiutancki sezon zakończył na bardzo wysokim 3. miejscu. W przekroju całego sezonu rzadko jednak dorównywał bardziej doświadczonemu team-partnerowi Bianchiemu, a w wyniku wielu kolizji i błędów, nie zdołał wygrać ani jednego wyścigu oraz przegrał walkę o tytuł wicemistrzowski, z Niemcem Christianem Vietorisem. Zwyciężył za to w prestiżowym Masters at Zolder, który jednak nie był zaliczany do kalendarza. W ciągu roku sześciokrotnie znalazł się na drugim miejscu oraz dwukrotnie startował z pole position[potrzebny przypis].
Poza udziałem w europejskim cyklu, w ramach programu francuskiego zespołu, gościnnie wystąpił w czterech wyścigach Brytyjskiej Formuły 3 (podobnie, jak w przypadku Brytyjskiej Formuły Renault, nie był klasyfikowany do punktacji). W zaledwie jednym podejściu dojechał do mety, zajmując trzecią lokatę. Na koniec sezonu wziął udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Na trudnym obiekcie Fin spisał się znacznie lepiej od Jules'a Bianchiego zarówno w kwalifikacjach, jak i wyścigu. Ostatecznie zmagania zakończył na 5. pozycji (gdyby nie problemy z bolidem pod koniec wyścigu, byłby trzeci)[potrzebny przypis].
W sezonie 2010 został liderem francuskiego zespołu i stał się głównym faworytem do zdobycia tytułu europejskiego mistrza F3. Słabe silniki Mercedesa, w porównaniu z Volkswagenem, przekreśliły jednak marzenia Bottasa. W całym sezonie ośmiokrotnie stanął na podium, z czego tylko dwa razy na najwyższym stopniu. W kwalifikacjach również nie było najlepiej. Jedyne pole position uzyskał na niemieckim torze w Oschersleben. Ostateczne Fin ponownie został sklasyfikowany na 3. pozycji, z wyraźną jednak stratą do zdobywcy mistrzostwa – Włocha Edoarda Mortary. Jedynym pocieszeniem dla Bottasa było ponowne zwycięstwo w Masters of Formula 3[potrzebny przypis].
Seria GP3
[edytuj | edytuj kod]Na rok 2011 Fin podpisał kontrakt z zespołem Lotus ART, na starty w serii GP3. Początek sezonu nie był udany dla Bottasa i wszystko wskazywało na to, iż nie włączy się do walki o mistrzostwo. Od rundy w Niemczech protegowany Williamsa zanotował jednak znaczący progres, stając na podium w sześciu z ośmiu ostatnich wyścigów, w tym aż czterokrotnie na najwyższym stopniu. Dzięki tak świetnej serii wyszedł na prowadzenie w mistrzostwach. Mistrzostwo przypieczętował zwycięstwem w pierwszym wyścigu, na włoskiej Monzy[potrzebny przypis].
Formuła 1
[edytuj | edytuj kod]
Od sezonu 2010 Valtteri Bottas był kierowcą testowym zespołu Williams w Formule 1[2].
28 listopada 2012 roku, zespół Williams poinformował, że Valtteri Bottas będzie ich kierowcą w sezonie 2013[3]. Podczas Grand Prix Kanady Bottas w deszczowych warunkach ukończył kwalifikacje na trzeciej pozycji[4], a w wyścigu uplasował się na 14 miejscu. Podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych zajął ósme miejsce. Cztery punkty dały mu siedemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej[5].
11 listopada 2013 Williams potwierdził, że w nadchodzącym sezonie będzie kontynuował współpracę z Bottasem, a drugim kierowcą zostanie Felipe Massa, który zastąpi Pastora Maldonado[6]. W sezonie 2014 Bottas sześciokrotnie ukończył wyścig na podium (dwa razy na drugim i cztery razy trzecim miejscu) i raz osiągając najszybsze okrążenie, nie kończąc tylko Grand Prix Monako. Sezon skończył na czwartym miejscu zdobywając 186 punktów[7].
W rozpoczynającym sezon 2015 Grand Prix Australii z powodu kontuzji pleców musiał wycofać się z wyścigu. W trakcie sezonu zdobywał punkty, stanął dwukrotnie na podium: w Grand Prix Kanady i Grand Prix Meksyku na trzecim miejscu i czterokrotnie nie zdobywał punktów. Ostatecznie zakończył mistrzostwa na piątym miejscu z 136 zdobytymi punktami[8].
W sezonie 2016 Bottas raz ukończył wyścig na podium – w Grand Prix Kanady, gdzie był trzeci. Sześciokrotnie kończył wyścigi bez punktów i dwukrotnie nie dojeżdżał do mety. Ostatecznie zdobył 85 punktów, co w rezultacie dało mu ósme miejsce w klasyfikacji generalnej[9].
_Day_4.jpg)
Na sezon 2017 po zakończeniu kariery przez Nico Rosberga został nowym kierowcą zespołu Mercedes[10]. 15 kwietnia podczas Grand Prix Bahrajnu Bottas zdobył swoje pierwsze pole position w karierze. W następnym wyścigu w Rosji Fin odniósł swoje pierwsze zwycięstwo[potrzebny przypis].
Sezon 2019 był bardzo dobry w wykonaniu Bottasa, przynosząc mu 4 zwycięstwa, 7 razy drugie miejsce i 4 razy trzecie miejsce. Dobra dyspozycja w pozostałych zawodach i tylko 2 nieukończone wyścigi przyniosły mu pierwszy tytuł wicemistrza świata.
W sezonie 2020, ze względu na pandemię Covid-19 oraz bardzo solidną dyspozycję zespołowego partnera - Lewisa Hamiltona, zdołał wygrać tylko 2 wyścigi, 6-krotnie kończył na drugim miejscu oraz 3-krotnie był trzeci. Mimo zespołowych potknięć w kilku wyścigach, zdołał obronić tytuł wicemistrza świata, ponownie ulegając jedynie Hamiltonowi.
Sezon 2021 ułożył się gorzej dla Bottasa, zdołał wygrać tylko Grand Prix Turcji, raz stanął na drugim stopniu podium, i 9 razy był trzeci. Sezon zakończył za nowym mistrzem, Maxem Verstappenem, oraz ponownie z Lewisem Hamiltonem. [11]
Po sezonie przeniósł się do zespołu Alfa Romeo F1 Team Orlen. Gdzie miał startować w sezonie 2022, razem z debiutantem, Zhou Guanyu. Alfa Romeo nie była mocnym zespołem, jednak nowy sezon po rewolucji technicznej stajnia z Hinwil rozpoczęła zaskakująco dobrze. Fin jednak nie zdołał ani razu stanąć na podium, a najlepszym rezultatem było P5 w Grand Prix Emilii-Romanii. Sezon skończył na 10 miejscu z dorobkiem 49 pkt bo słabej 2 części sezonu.
W sezonie 2023, Bottas notował znacznie gorsze wyniki, ledwie 4 razy punktował (2× 8 miejsce i 2× dziesiąty). Sezon zakończył na odległym, 15 miejscu w generalce (10 pkt).
Sezon 2024, 12 sezon fina w F1 zakończył się totalna porażką. Bottas nie zdobył żadnego punktu w barwach Stake F1 Team KICK Sauber, następcy Alfy Romeo po jej wycofaniu. Sezon zakończył na ostatnim, 22 miejscu. Po tym roku wycofał się z rywalizacji.
W sierpniu 2025 roku, Cadillac, debiutujący konstruktor w Formule 1, podpisał konttakt z Bottasem na starty w sezonie 2026, w roku wielkiego wejścia zespołu do królowej motorsportu.[12] Drugim kierowcą zespołu został Sergio ,,Checo" Pérez
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 2010 roku był związany z fińską pływaczką olimpijska Emilią Pikkarainen, którą poślubił 11 września 2016 roku w kościele Świętego Jana w Helsinkach[13]. Para potwierdziła swój rozwód w listopadzie 2019 roku[14].
Cztery miesiące po ogłoszeniu rozwodu z pierwszą żoną, w lutym 2020 roku, za pośrednictwem Instagrama Bottas potwierdził swój związek z australijską zawodniczką kolarską Tiffany Cromwell[15].
Wyniki
[edytuj | edytuj kod]| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
GP3
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Lotus ART | IST | CAT | VAL | SIL | NÜR | HUN | SPA | MNZ | 62 | 1 | ||||||||
| 4 | 8 | 10 | 7 | 7 | 3 | 15 | 12 | 3 | 1 | 1 | 2 | 1 | 19 | 1 | 17 | ||||
Formuła 1
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013 | Williams F1 Team | Williams FW35 | Renault RS27-2013 2.4L V8 | 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 | 17 | |||||
| 14 | 11 | 13 | 14 | 16 | 12 | 14 | 12 | 16 | NU | 15 | 15 | 13 | 12 | 17 | 16 | 15 | 8 | NU | |||||||||||
| 2014 | Williams Martini Racing | Williams FW36 | Mercedes PU106A 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
186 | 4 | |||||
| 5 | 8 | 8 | 7 | 5 | NU | 7 | 3 | 2 | 2 | 8 | 3 | 4 | 11 | 6 | 3 | 5 | 10 | 3 | |||||||||||
| 2015 | Williams Martini Racing | Williams FW37 | Mercedes PU106B 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
136 | 5 | |||||
| K | 5 | 6 | 4 | 4 | 14 | 3 | 5 | 5 | 14 | 9 | 4 | 5 | 5 | 12 | NU | 3 | 5 | 13 | |||||||||||
| 2016 | Williams Martini Racing | Williams FW38 | Mercedes PU106C 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
85 | 8 | |||
| 8 | 9 | 10 | 4 | 5 | 12 | 3 | 6 | 9 | 14 | 9 | 9 | 8 | 6 | NU | 5 | 10 | 16 | 8 | 11 | NU | |||||||||
| 2017 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | Mercedes AMG F1 W08 EQ Power+ |
Mercedes-AMG M08 EQ Power+ 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
305 | 3 | ||||
| 3 | 6 | 3 | 1 | NU | 4 | 2 | 2 | 1 | 2 | 3 | 5 | 2 | 3 | 5 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | ||||||||||
| 2018 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | Mercedes AMG F1 W09 EQ Power+ |
Mercedes-AMG M09 EQ Power+ 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
247 | 5 | |||
| 8 | 2 | 2 | 14† | 2 | 5 | 2 | 7 | NU | 4 | 2 | 5 | 4 | 3 | 4 | 2 | 2 | 5 | 5 | 5 | 5 | |||||||||
| 2019 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | Mercedes AMG F1 W10 EQ Power+ |
Mercedes-AMG M10 EQ Power+ 1.6L V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
326 | 2 | |||
| 1 | 2 | 2 | 1 | 2 | 3 | 4 | 2 | 3 | 2 | NU | 8 | 3 | 2 | 5 | 2 | 1 | 3 | 1 | NU | 4 | |||||||||
| 2020 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | Mercedes AMG F1 W11 EQ Performance |
Mercedes-AMG M11 EQ Performance 1.6 V6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
223 | 2 | |||||||
| 1 | 2 | 3 | 11 | 3 | 3 | 2 | 5 | 2 | 1 | NU | 2 | 2 | 14 | 8 | 8 | 2 | |||||||||||||
| 2021 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | Mercedes-AMG F1 W12 E Performance | Mercedes M12 E Performance 1,6T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
226 | 3 | ||
| 3 | NU | 3 | 3 | NU | 12 | 4 | 3 | 2 | 33 | NU | 12 | 3 | 31 | 5 | 1 | 6 | 15 | 31 | NU | 3 | 6 | ||||||||
| 2022 | Alfa Romeo F1 Team ORLEN | Alfa Romeo C42 | Ferrari 066/7 1.6T V6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
49 | 10 | ||
| 6 | NU | 8 | 57 | 7 | 6 | 9 | 11 | 7 | NU | 11 | 14 | 20† | NU | NU | 13 | 11 | 15 | NU | 10 | 9 | 15 | ||||||||
| 2023[16] | Alfa Romeo F1 Team Stake | Alfa Romeo C43 | Ferrari 066/10 1.6T V6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 | 14 | ||
| 8 | 18 | 11 | 18 | 13 | 11 | 19 | 10 | 15 | 12 | 12 | 12 | 14 | 10 | NU | NU | 8 | 12 | 15 | NU | 17 | 19 | ||||||||
| 2024 | Stake F1 Team Kick Sauber | Kick Sauber C44 | Ferrari 066/12 1.6 V6 T |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0 | 22[17] |
| 19 | 17 | 14 | 14 | NU | 16 | 13 | 18 | 13 | 16 | 16 | 15 | 16 | 15 | 19 | 16 | 16 | 16 | 17 | 14 | 13 | 18 | 11 | NU | ||||||
Podsumowanie
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ About » V A L T T E R I B O T T A S [online], valtteribottas.com [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-10] (ang.).
- ↑ Marek Roczniak, Valtteri Bottas oficjalnym kierowcą testowym Williamsa [online], f1wm.pl, 29 stycznia 2010 [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-24] (pol.).
- ↑ Marcin Malinowski, Bottas i Maldonado kierowcami Williamsa na sezon 2013 [online], racing.com.pl, 28 listopada 2012 [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).
- ↑ Matt Beer, Canadian GP: Vettel claims pole in rain-hit session [online], autosport.com, 8 czerwca 2013 [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2013 Driver Standings [online], formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ Andrew Benson, Felipe Massa joins Williams for 2014 to replace Pastor Maldonado [online], bbc.com, 11 listopada 2013 [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2014 Driver Standings [online], formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2015 Driver Standings [online], formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2016 Driver Standings [online], formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ Andrzej Prochota, Skład Mercedesa kompletny! Valtteri Bottas następcą Nico Rosberga [online], sportowefakty.wp.pl, 16 stycznia 2017 [dostęp 2019-06-23] (pol.).
- ↑ Formuła 1 Sezon 2021
- ↑ Wirtualna Polska Media, Kontrakt w F1 podpisany. Prezentacja w przyszłym tygodniu [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2025-08-22].
- ↑ Mari Pudas: Urheilijahäät! Emilia Pikkarainen ja Valtteri Bottas menevät lauantaina naimisiin. iltalehti.fi, 2016-09-09. [dostęp 2023-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-05)]. (fiń.).
- ↑ Lewis Hamilton sympathises with Valtteri Bottas over divorce. gpblog.com, 2019-11-28. [dostęp 2023-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-28)]. (ang.).
- ↑ Becky Pemberton, Adam Storer: Who is F1 icon Valtteri Bottas’ girlfriend Tiffany Cromwell and why did he split with ex-Olympic swimmer Emilia?. thesun.co.uk, 2022-04-06. [dostęp 2023-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-09)]. (ang.).
- ↑ Wyniki wyścigów w 2023 [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2023-06-27] (ang.).
- ↑ Fédération Internationale de l’Automobile, F1 - The Official Home of Formula 1® Racing [online], Formula 1® - The Official F1® Website [dostęp 2025-06-23] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona kierowcy. valtteribottas.com. [dostęp 2015-10-11]. (ang.).
|
|
| Kierowcy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sztab |
|
| Kierowcy |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sztab |
|
- Urodzeni w 1989
- Fińscy kierowcy Formuły 3 Euro Series
- Fińscy kierowcy GP3
- Fińscy kierowcy Europejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0
- Fińscy kierowcy Brytyjskiej Formuły 3
- Fińscy kierowcy Północnoeuropejskiego Pucharu Formuły Renault 2.0
- Fińscy kierowcy Brytyjskiej Formuły Renault 2.0
- Fińscy kierowcy Formuły 1
- Kierowcy Williamsa w Formule 1
- Kierowcy Mercedesa w Formule 1
- Kierowcy Alfy Romeo w Formule 1