Antoni Bogucki (1923–1991)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Bogucki
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1923
Inowrocław

Data i miejsce śmierci

15 maja 1991
Gliwice

Poseł V kadencji Sejmu PRL
Okres

od 1 czerwca 1969
do 15 lutego 1972

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej

Antoni Bogucki (ur. 1 lipca 1923 w Inowrocławiu, zm. 15 maja 1991 w Gliwicach) – polski inżynier elektryk i nauczyciel akademicki, poseł na Sejm PRL V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową uczęszczał do Gimnazjum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu. W październiku 1939 wywieziono go na roboty przymusowe do Niemiec, był elektrykiem w firmie Siemens. W 1946 zdał egzamin dojrzałości i podjął studia inżynierskie na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej, które ukończył w 1951 z tytułem inżyniera elektryka. W 1956 ukończył także studia aspiranckie z zakresu gospodarki energetycznej. Poświęcił się pracy naukowej na macierzystej uczelni, zdobył kolejno tytuły naukowe doktora nauk technicznych (1960), doktora habilitowanego (1970) i profesora zwyczajnego (1977).

Był zatrudniony na stanowisku dyrektora Instytutu Elektroenergetyki i Sterowania Układów na Politechnice Śląskiej (1971–1991). Pełnił funkcję prodziekana ds. nauki Wydziału Elektrycznego (1967–1972) oraz prorektora ds. nauki Politechniki Śląskiej (1969–1972). W latach 1971–1977 był profesorem nadzwyczajnym PŚ. Uzyskał doktorat honoris causa Nowosybirskiego Instytutu Elektrotechnicznego (1977) i Mariupolskiego Instytutu Metalurgicznego (1990). Członek Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk i dyrektor energetyki II stopnia. Był autorem m.in. około 100 prac opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych.

W 1969 uzyskał mandat posła na Sejm PRL z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w okręgu Gliwice. Zasiadał w Komisji Oświaty i Nauki i w Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów.

Pochowany 18 maja 1991 na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]