Antoni Nagórny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Nagórny
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1821
Jachimówka

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1896
Grodzisk

Miejsce spoczynku

cmentarz powązkowski

Zawód, zajęcie

ekonomista

Alma Mater

Petersburski Uniwersytet Państwowy

Rodzice

Gaspar i Józefa Niwińska

Małżeństwo

Julia Barnard

Dzieci

Stanisława Adam

Odznaczenia
Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie)

Antoni Nagórny (ur. 23 stycznia 1821 w Jachimówce, zm. 24 listopada 1896 w Grodzisku) – polski ekonomista, bankowiec, działacz spółdzielczy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 stycznia 1821 we wsi Jachimówka w powiecie płoskirowskim w rodzinie Kaspra i jego żony Józefy z domu Niwińskiej. Początkowe nauki pobierał w szkole w Niemirowie i w Kamieńcu. Studia na wydziale prawnym rozpoczął w 1841 roku na Cesarskim Uniwersytecie w Petersburgu. Po dwóch latach przeniósł się na wydział nauk kameralnych (skarbowych). Ukończył studia w 1845 i rozpoczął praktykę adwokacką. W 1850 zaprzestał adwokatury i przeniósł się na Kaukaz do Kutaisi, gdzie nauczał matematyki, nauk przyrodniczych i gospodarstwa wiejskiego w gimnazjum. Następnie podjął pracę w Izbie Skarbowej w Tyflisie

W 1855 dostał wezwanie, przeniósł się do Warszawy i podjął pracę w Najwyższej Izbie Obrachunkowej, gdzie pracował na różnych stanowiskach do jej likwidacji w 1867.

W 1865 założył miesięcznik "Ekonomista", którego był również redaktorem naczelnym. Wokół czasopisma powstała grupa autorów zwolenników rozwoju spółdzielczości spożywców. W 1869 powstało Stowarzyszenie Spożywcze "Merkury" w którym Adam Nagórny został przewodniczącym zarządu[1].

W lipcu 1869 został dyrektorem wydziału przemysłu w Banku Polskim, w 1873 dyrektorem wydziału handlu. Wspólnie z Leopoldem Kronenbergiem i Julianem Wertheimem byli inicjatorami założenia pierwszego w Królestwie Polskim banku akcyjnego - Banku Handlowego. W 1872 wraz z Tadeuszem Lubomirskim założył Warszawskie Towarzystwo Wzajemnego Kredytu. Był we władzach kilku zakładów przemysłowych:

  • Towarzystwo Akcyjne Starachowickich Zakładów Górniczych,
  • Towarzystwo Warszawskiej Fabryki Stali,
  • Towarzystwo Kredytowe Warszawskie,
  • Kolej Fabryczno-Łódzka.

Był zapalonym melomanem, grał dobrze na skrzypcach i był jednym ze współzałożycieli i członkiem Rady Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego[2].

Był członkiem Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego, Towarzystwa Rolniczego Kaukaskiego oraz Komisji Rewizyjnej Kasy Pożyczkowej Przemysłowców Warszawskich.

W 1865 ożenił się z Julią Barnard i miał jednego syna Stanisława Adama, który był inżynierem. Zmarł w Grodzisku 24 listopada 1896 i pochowany został na warszawskich Powązkach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. "Społem" Spółdzielczość Spożywców - Spółdzielczość w zaborach [online], kzrss.spolem.org.pl [dostęp 2022-04-09].
  2. Założyciele Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego : Stanisław Moniuszko ; Henryk Toeplitz ; August Freyer [... ; Antoni Nagórny]. [w:] Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa [on-line]. [1896]. [dostęp 2020-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-21)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]