Antygona (córka Edypa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antygona
Ἀντιγόνη
królewna tebańska
Ilustracja
Antygona, Frederic Leighton
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Edyp

Matka

Jokasta

Mąż

Hajmon

Rodzeństwo

Eteokles,
Polinik,
Ismena

Antygona (gr. Ἀντιγόνη Antigónē, łac. Antigone) – w mitologii greckiej królewna tebańska.

Pochodziła z tebańskiego rodu Labdakidów. Uchodziła za córkę króla Teb, Edypa i Jokasty (jego żony i matki). Była siostrą Ismeny, Polinika i Eteoklesa.

Mit o Antygonie (w wersji Sofoklesa)[edytuj | edytuj kod]

Towarzyszyła oślepionemu ojcu – Edypowi – w czasie jego wygnania z Teb, gdy wiódł życie tułacza i żebrał przy drogach. Dotarli do Kolonos w Attyce, gdzie Edyp zmarł. Wtedy Antygona wróciła do Teb, do siostry Ismeny. Wbrew zakazowi króla Teb, Kreona, następcy Edypa, Antygona pochowała swego brata Polinejkesa (uznanego za zdrajcę ojczyzny), który zginął w bratobójczym pojedynku (z Eteoklesem, który też poniósł śmierć, lecz został pochowany przez Kreona) w czasie wyprawy siedmiu przeciw Tebom. Skazana za to na śmierć przez Kreona miała zostać zamknięta żywcem w grocie skalnej poprzez przykrycie jaskini kamienną płytą. Odebrała sobie życie, wieszając się na muślinowej chuście, nim nadeszła wiadomość o ułaskawieniu. Widząc, że Antygona umarła jej narzeczony Hajmon, syn Kreona przebił się mieczem. Jego śladem poszła także jego matka Eurydyka, żona Kreona.

Antygona nad ciałem Polinejkesa

Antygona w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Kopaliński, Słownik mitów i kultury tradycji, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1987, ISBN 83-06-00861-8.
  • Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Ossolineum, Wrocław 1987, ISBN 83-04-01069-0