Przejdź do zawartości

Arkadiusz Rybicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Elfhelm (dyskusja | edycje) o 20:30, 14 kwi 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Arkadiusz Rybicki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1953
Gdynia

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2010
Smoleńsk

Poseł VI kadencji Sejmu
Okres

od 5 listopada 2007
do 10 kwietnia 2010

Przynależność polityczna

Platforma Obywatelska

Arkadiusz Czesław "Aram" Rybicki (ur. 12 stycznia 1953 w Gdyni, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polski polityk, działacz społeczny i samorządowy, poseł na Sejm V i VI kadencji.

Życiorys

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim. W drugiej połowie lat 70. związał się ze środowiskiem opozycyjnym na Wybrzeżu. Od 1976 współpracował z KOR, a w 1977 był wśród założycieli Studenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. W latach 1977–1979 działał w ROPCiO, będąc drukarzem pomorskiej edycji pisma "Opinia". W okresie 1978–1980 zatrudniony był przez ks. Hilarego Jastaka jako archiwista w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdyni, a potem przy kościele św. Krzyża w Gdańsku (jest autorem monografii tych parafii). Od 1979 działał w Ruchu Młodej Polski, redagował wydawane w drugim obiegu czasopismo "Bratniak". Współpracował także z WZZ oraz z KPN. W sierpniu 1980 pomagał strajkującym robotnikom Wybrzeża. Wspólnie z Maciejem Grzywaczewskim (późniejszym dyrektorem Programu I TVP) spisał na tablicy 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego (zdarzenie to było tematem jednej z etiud filmu Solidarność, Solidarność... z 2005). W 2003 tablica z postulatami została przez UNESCO wpisana na listę światowego dziedzictwa kulturalnego "Pamięć Świata".

Po sierpniu 1980 zaangażował się w działalność NSZZ "Solidarność", w 1981 kierował agencją prasową Biura Informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego był internowany w Strzebielinku. W latach 1983–1988 blisko współpracował z Lechem Wałęsą. W okresie 1984–1990 pracował także kolejno w Bibliotece Gdańskiej PAN, w redakcji "Przeglądu Katolickiego" oraz w Spółdzielni Pracy Usług Wysokościowych "Świetlik" ("Gdańsk").

W latach 1990–1991 pracował jako szef Zespołu Obsługi Politycznej prezydenta RP w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. Odszedł z pracy w Kancelarii po konflikcie z Mieczysławem Wachowskim. Następnie prowadził własną działalność gospodarczą, a potem był dyrektorem kreatywnym w Agencji Filmowej Profilm. Od 1999 do 2001 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego odpowiedzialnym m.in. za współpracę z zagranicą i integrację europejską. W latach 2002–2005 był dyrektorem Nadbałtyckiego Centrum Kultury oraz Departamentu Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku.

W latach 1998–2005 zasiadał w radzie miasta Gdańska. Kierował Nadbałtyckim Centrum Kultury oraz Departamentem Kultury, Sportu i Turystyki Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.

W 1991 był współzałożycielem Koalicji Republikańskiej. W latach 1992–1996 był wiceprzewodniczącym Partii Konserwatywnej, a od 1996 do 2000 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Od 2001 działał w Platformie Obywatelskiej, był przewodniczącym PO w Gdańsku. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany posłem na Sejm V kadencji z okręgu gdańskiego. W 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 13 968 głosów.

Autor wielu publikacji z zakresu historii, polityki i kultury oraz scenariuszy filmów dokumentalnych.

Zginął 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy samolotu prezydenckiego[1] w Smoleńsku.

Odznaczenia

W 1999 otrzymał odznakę Zasłużony Działacz Kultury. W 2001 wyróżniony został Narodowym Orderem Zasługi przyznanym przez prezydenta Francji Jacques'a Chiraca. W 2005 otrzymał Medal 25-lecia Solidarności.

Życie prywatne

Był bratem Sławomira Rybickiego i Bożeny Rybickiej, a także szwagrem Macieja Grzywaczewskiego.

  1. Komunikat Nr 152/VI kad.. sejm.gov.pl, 10 kwietnia 2010. [dostęp 10 kwietnia 2010].

Źródła

Linki zewnętrzne