Przejdź do zawartości

Augustyn Józef Czartoryski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Augustyn Józef Czartoryski
Herb
Pogoń Litewska
Rodzina

Czartoryscy herbu Pogoń Litewska

Data i miejsce urodzenia

10 października 1907
Warszawa, Polska

Data i miejsce śmierci

1 lipca 1946
Sewilla, Hiszpania

Ojciec

Adam Ludwik Czartoryski

Matka

Maria Ludwika Krasińska

Żona

Maria de los Dolores Burbon-Sycylijska

Dzieci

Adam Karol Czartoryski
Ludwik Piotr Czartoryski

Augustyn Józef Czartoryski (ur. 20 października 1907 w Warszawie, zm. 1 lipca 1946 w Sewilli w Hiszpanii) – polski arystokrata, książę, II Ordynat na Sieniawie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Augustyn objął prowadzenie Muzeum Czartoryskich i został ordynatem Sieniawskim. W 1937 roku poślubił księżniczkę Obojga Sycylii Marię de los Dolores Burbon.

W perspektywie zbliżającej się drugiej wojny światowej Muzeum Czartoryskich przygotowało 16 skrzynek z najbardziej wartościowymi eksponatami, aby przetransportować je do pałacu w Sieniawie. Reszta przedmiotów została ukryta w piwnicach Muzeum. Kiedy we wrześniu zaczęły się bombardowania Krakowa, książę Augustyn i księżna Dolores, która była w ciąży, postanowili opuścić Sieniawę i poszukać lepszego schronienia. 18 września wojska niemieckie znalazły i złupiły eksponaty ukryte w pałacu.

Ponieważ wojska niemieckie posuwały się naprzód, książę Augustyn przeniósł wszystkie skarby do majątku swojego kuzyna w Pełkiniach, ukrywając je przed armią radziecką. Jednak Gestapo znalazło wszystkie przedmioty, a najbardziej wartościowe przeniosło z miejsca ukrycia. Wkrótce potem książę i księżna zostali zatrzymani przez Gestapo i aresztowani. Małżeństwo było więzione w Rawie Ruskiej, w przejętym przez Niemców domu, wcześniej zamieszkiwanym przez rodzinę adwokata dr. Juliusza Bardacha (syn Teofila i ojciec Witolda)[1]. Po negocjacjach i dzięki koligacjom z włoską oraz hiszpańską rodziną królewską zostali deportowani i udało im się dostać do Hiszpanii przed końcem 1939 roku.

Miał dwóch synów:

W 1946 zmarł i został pochowany w krypcie kościoła salezjańskiego w Sewilli w Hiszpanii[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gene Gutowski: Od Holocaustu do Hollywood. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2004, s. 46. ISBN 83-08-03549-3.
  2. Beata Woźniak, Koleje losów rodziny Czartoryskich, „Gazeta Opinogórska” (3), 2017, s. 13.