Błaże Koneski

Błaże Koneski
Блаже Конески
	; Blaže Koneski (1968)
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1921 ; Nebregowo
Data i miejsce śmierci	7 grudnia 1993 ; Skopje
Narodowość	macedońska
Dziedzina sztuki	wiersz, powieść, opowiadanie, esej
	Ważne dzieła
	Gramatyka literackiego macedońskiego języka; Hafciarka; Winnica;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Błaże Koneski (mac. Блаже Конески; ur. 19 grudnia 1921 w miejscowości Nebregowo, w pobliżu miasta Prilep, zm. 7 grudnia 1993 w Skopju) – macedoński akademik, poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, filolog, lingwista, tłumacz i profesor Wydziału Filozoficznego w Skopju. Jeden z kodyfikatorów macedońskiego języka standardowego.

Dzieciństwo i młodość

Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w Nebregowie, a po przeprowadzce kontynuował ją w Prilepie, ukończył tam gimnazjum, jako najlepszy uczeń otrzymał stypendium i wyjechał do Kragujevaca, tam ukończył liceum. Po ukończeniu liceum w Belgradzie zapisał się na Wydział Medyczny, ale po jednym semestrze rozpoczął studia filozoficzne, a po kapitulacji Królestwa Jugosławii zapisał się na Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy, kontynuując studia filologiczne. Ze względu na trudną sytuację Macedończyków w Królestwie Jugosławii i Królestwie Bułgarii, podczas studiów na Uniwersytecie w Belgradzie występował jako Blagoj Konevikj, a na Uniwersytecie Sofijskim jako Blagoj Konev.

Naukowa i twórcza działalność

Ze względu na swoje doświadczenia życiowe aktywnie zaangażował się w standaryzację języka macedońskiego. Zebrał reguły pisowni macedońskiego języka literackiego, a także był redaktorem „Słownika języka macedońskiego”. Założyciel studiów macedonistyki na Uniwersytecie w Skopju, którego w latach 1958–1963 był rektorem. W roku 1967 został członkiem Macedońskiej Akademii Nauk i Sztuk (MANU) i był jej pierwszym przewodniczącym (do 1975 roku). Był również członkiem macedońskiego PEN-clubu i Stowarzyszenia Pisarzy Macedońskich od 1947 roku i jego pierwszym przewodniczącym. Pracował jako redaktor czasopisma „Nov den” i „Makedonski jazik”.

Dzieła

Земјата и љубовта (poezja, 1948)
Македонски правопис со правописен речник (współautor Krum Toszew, 1950)
Граматика на македонскиот литературен јазик (część pierwsza, 1952)
За македонскиот литературен јазик (1952)
Песни (1953)
Граматика на македонскиот литературен јазик (część druga, 1954)
Везилка (poezja, 1955)
Лозје (krótkie opowiadania, 1955)
Речник на македонскиот јазик (1961)
Песни (1963),
Историја на македонскиот јазик (1965)
Речник на македонскиот јазик (tom drugi, 1965)
Речник на македонскиот јазик (tom trzeci, 1966)
Стерна (poezja, 1966)
Ракување (poemat, 1969)
Јазикот на македонската народна поезија (1971)
Беседи и огледи (1972)
Записи (poezja, 1974)
Стари и нови песни (1979)
Места и мигови (poezja, 1981)
Чешмите (poezja, 1984)
Македонскиот 19. век, јазични и книжевно-историски прилози (1986)
Ликови и теми (esej, 1987)
Послание (poezja, 1987)
Тиквешки зборник (praca naukowa, 1987)
Средба во рајот (poezja, 1988)
Црква (poezja, 1988)
Дневник по многу години (proza, 1988)
Златоврв (poezja, 1989)
Поезија (Konstantin Miladinov) (1989)
Сеизмограф (poezja, 1989)
Македонски места и теми (esej, 1991),
Небесна река (wiersze i tłumaczenia, 1991),
Светот на легендатата и песната (eseje i referaty, 1993),
Црн овен (poezja, 1993)