Ballada 24504
![]() | |
Typ |
lampowy, monofoniczny, z gramofonem |
---|---|
Producent | |
Państwo | |
Lata produkcji |
1968–1972[1] |
Dane techniczne | |
Zakresy fal | |
Fale długie |
165–285 kHz |
Fale średnie |
525–1605 kHz |
Fale krótkie |
5,9–12,2 MHz |
Czułość użytkowa | |
Fale długie |
80–130 μV |
Fale średnie |
60–130 μV |
Fale krótkie |
50–100 μV |
Inne | |
Moc wzm. (h≤10%) |
1 W, znam. |
Pobór mocy (sieć) |
45 VA (220 V) |
Dane z Radio i Telewizja, WNT, Warszawa 1971, o ile nie zaznaczono inaczej. |
Ballada 24504 – polski monofoniczny radioodbiornik z wbudowanym gramofonem G-253, produkowany w latach 1968–1972 w dzierżoniowskich Zakładach Radiowych Diora.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich i krótkich. Posiada wbudowaną antenę ferrytową, gniazda antenowe i uziemienia, gniazdo magnetofonowo-gramofonowe i obrotowy przełącznik zakresów z dźwignią wyprowadzoną na boczną ściankę. Układ odbiornika (superheterodynowy), identyczny z zastosowanym w odbiorniku Promyk-Lux, zawiera 3 lampy elektronowe (ECH 81, EF 89 i ECL 86), diodę germanową (DOG-58) i prostownik selenowy (SPS6B). Wbudowany gramofon pracuje z prędkościami obrotowymi 78, 45 i 33⅓ obr./min.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stare Radio | Diora, Ballada 24504, oldradio.pl [dostęp 2017-11-22] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i Telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 36.
- Diora, Ballada 24504 - Stare.Radio (OldRadio.Pl).