Ballada 24504

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ballada 24504[1]
Ilustracja
Typ

lampowy, monofoniczny, z gramofonem

Producent

ZR Diora

Państwo

 Polska

Lata produkcji

1968–1972[2]

Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie

165–285 kHz

Fale średnie

525–1605 kHz

Fale krótkie

5,9–12,2 MHz

Czułość użytkowa
Fale długie

80–130 μV

Fale średnie

60–130 μV

Fale krótkie

50–100 μV

Inne
Moc wzmacniacza

1 W przy h≤10%

Napięcie zasilania

220 V

Pobór mocy (sieć)

45 VA

Ballada 24504 – polski monofoniczny radioodbiornik z wbudowanym gramofonem G-253, produkowany w latach 1968–1972 w dzierżoniowskich Zakładach Radiowych Diora.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich i krótkich. Posiada wbudowaną antenę ferrytową, gniazda antenowe i uziemienia, gniazdo magnetofonowo-gramofonowe i obrotowy przełącznik zakresów z dźwignią wyprowadzoną na boczną ściankę. Układ odbiornika (superheterodynowy), identyczny z zastosowanym w odbiorniku Promyk-Lux, zawiera 3 lampy elektronowe (ECH 81, EF 89 i ECL 86), diodę germanową (DOG-58) i prostownik selenowy (SPS6B). Wbudowany gramofon pracuje z prędkościami obrotowymi 78, 45 i 33⅓ obr./min.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Radio i Telewizja, WNT, Warszawa 1971
  2. Stare Radio | Diora, Ballada 24504 [online], oldradio.pl [dostęp 2017-11-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]