Barłożno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

53°47′11″N 18°36′46″E

- błąd

38 m

WD

53°47'11.0"N, 18°36'46.1"E, 53°47'8.66"N, 18°36'42.01"E

- błąd

14 m

Odległość

0 m

Barłożno
wieś
Ilustracja
Kościół św. Marcina
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

starogardzki

Gmina

Skórcz

Liczba ludności (2022)

682[1]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-225[2]

Tablice rejestracyjne

GST

SIMC

0171990

Położenie na mapie gminy wiejskiej Skórcz
Mapa konturowa gminy wiejskiej Skórcz, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Barłożno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Barłożno”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Barłożno”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Barłożno”
Ziemia53°47′11″N 18°36′46″E/53,786389 18,612778

Barłożnowieś kociewska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Skórcz przy drodze wojewódzkiej nr 623. Największa wieś w gminie Skórcz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś królewska w byłym starostwie osieckim w dawnym powiecie nowskim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku[3].

Po rozbiorze Polski wieś nazywała się Barloschno. Podczas okupacji 1939–1945 Niemcy wprowadzili nazwę Meiersdorf. Być może po zajęciu wsi przez okupantów pojawiła się również nazwa Schenkenberg[4].

W Barłożnie w 1864 urodził się Feliks Bolt – poseł i senator II Rzeczypospolitej, a w roku 1889 ks. Bronisław Komorowski, beatyfikowany w gronie 108 błogosławionych męczenników.

W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barłożno, po jej zniesieniu w gromadzie Pączewo. W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Marcina, XV, XVIII, nr rej.: A-318 z 7.09.1962.

Murowany kościół pw. św. Marcina z XIVXV wieku. Obecny wygląd z okresu odbudowy i rozbudowy w 1975 roku, wyposażenie barokowo-rokokowe[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 13 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 97.
  4. Krzysztof Kowalkowski, Z dziejów wsi i parafii Barłożno : oraz wsi do niej należących, Gdańsk: MYYK, 2003, s. 55, ISBN 83-919537-2-6, OCLC 866649195 [dostęp 2021-01-15].
  5. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 13 lipca 2023 [dostęp 2022-01-04].
  6. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 309, ISBN 978-83-7495-133-3.