Bart Veldkamp

Bart Veldkamp
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1967 Haga, Holandia
Wzrost	181 cm
Dyscypliny	łyżwiarstwo szybkie
Dorobek medalowy
1987-1995 Reprezentacja Holandia Igrzyska olimpijskie Złoto Albertville 1992 10 000 m Brąz Lillehammer 1994 10 000 m Mistrzostwa świata w wieloboju Brąz Innsbruck 1990 wielobój Brąz Heerenveen 1991 wielobój Puchar Świata (5000 m/10 000 m) 1. miejsce 1989/1990 1. miejsce 1992/1993 3. miejsce 1990/1991 3. miejsce 1994/1995 1996-2006 Reprezentacja Belgia Igrzyska olimpijskie Brąz Nagano 1998 5000 m Mistrzostwa świata na dystansach Srebro Hamar 1996 10 000 m Srebro Heerenveen 1999 5000 m Brąz Calgary 1998 5000 m Mistrzostwa świata w wieloboju Brąz Budapeszt 2001 wielobój Puchar Świata (5000 m/10 000 m) 1. miejsce 1998/1999

Bart Veldkamp (ur. 22 listopada 1967 w Hadze) – holenderski łyżwiarz szybki, startujący także w barwach Belgii. Trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz trzykrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

Specjalizował się w długich dystansach. Pierwszy sukces osiągnął w 1990 roku, kiedy zdobył brązowy medal podczas wielobojowych mistrzostw świata w Innsbrucku. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Norweg Johann Olav Koss i kolejny Holender Ben van der Burg. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Albertville zdobył złoty medal na dystansie 10 000 m. Na tych samych igrzyskach był też piąty w biegach na 1500 i 5000 m. W 1994 roku wystąpił na igrzyskach w Lillehammer, zajmując piąte miejsce w biegu na 5000 m i trzecie na 10 000 m. Uległ tam tylko dwóm Norwegom: Johannowi Olavowi Kossowi i Kjellowi Storelidowi. Był to ostatni medal zdobyty przez niego jako reprezentanta Holandii.

Po problemach z zakwalifikowaniem się na międzynarodową imprezę w barwach Holandii Veldkamp uzyskał belgijski paszport i od 1996 roku reprezentował Belgię. Pierwszy medal dla nowej ojczyzny zdobył w 1996 roku, zajmując drugie miejsce w biegu na 10 000 m podczas mistrzostw świata na dystansach w Hamar. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Calgary był trzeci na dystansie 5000 m, za Giannim Romme i Rintje Ritsmą. W 1998 roku brał też udział w igrzyskach w Nagano, zdobywając brązowy medal w biegu na 5000 m. Podobnie jak na MŚ w Calgary lepsi byli tylko Romme i Ritsma. Na tych samych igrzyskach był też między innymi czwarty na dystansie 10 000 m, w walce o medal lepszy był Rintje Ritsma. W 1999 roku zdobył srebrny medal w biegu na 5000 m podczas mistrzostw świata na dystansach w Heerenveen. Ostatnie medale wywalczył w 2001 roku, zajmując trzecie miejsce na wielobojowych mistrzostwach świata w Budapeszcie i drugie na mistrzostwach Europy w Baselga di Pinè. Startował także na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie, ale nie stawał na podium.

Wielokrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Świata, przy czym odniósł 13 zwycięstw. W sezonach 1989/1990, 1992/1993 i 1998/1999 zwyciężał w klasyfikacji końcowej na 1500 m, w sezonach 1990/1991 i 1994/1995 zajmował trzecie miejsce.

W 1998 roku ustanowił rekord świata na dystansie 3000 m.

Po zakończeniu kariery pracował jako komentator dal telewizji. Jest też trenerem, szkolił między innymi Barta Swingsa.

Mistrzostwa świata

• Mistrzostwa świata w wieloboju
  • brąz – 1991, 1992, 2001

Bibliografia

• Profil na stronie Sports Reference.com (ang.)
• Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)