Przejdź do zawartości

Bebrykowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb
herb

Bebrykowiczpolski herb szlachecki, odmiana herbu Prus.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy dzielonej w krzyż w polu I, czerwonym półtorakrzyż srebrny. W polu II, krzyż srebrny, którego dłuższe ramię przeszyte takąż strzałą w prawo. W polu III, czerwonym, serce srebrne, na którym trzy takież róże. W polu IV, czerwonym półtorakrzyż srebrny między dwoma takimiż kosami ostrzami do siebie, złączonymi u dołu. Klejnot: Pięć piór strusich. Labry: Czerwone, podbite srebrem.

Symbolika

[edytuj | edytuj kod]

Jest to przykład czteropolowego herbu genealogicznego. Na jego podstawie można odczytać, że ojciec posiadacza pieczętował się herbem Prus (I pole), zaś babka ojczysta herbem Przyjaciel XII (IV pole) z odmienioną tynkturą pola z błękitnego na czerwone. Niepewne są herby matki (II pole) i babki macierzystej (III pole). Godło z pola II to odwrócone do góry nogami godło herbu Koryzna, zaś z pola III wygląda jak zniekształcone godło herbów Misiewski, Olszowski, bądź Prus II.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Dokument z 1752 roku[1].

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Bebrykowicz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]