Bernard Hanaoka
| Data i miejsce urodzenia |
26 maja 1949 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 lipca 2017 |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
projektowanie mody, reżyseria, aktorstwo |
Bernard Ford Hanaoka (ur. 26 maja 1949[1] w Harbinie, zm. 9 lipca 2017[2] w Warszawie) – polski projektant i dyktator mody, reżyser teatralny, kostiumolog, aktor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1949 w Mandżurii. Jego ojciec był Japończykiem, a matka pochodziła z rodziny niemiecko-włoskiej[3]. Jego babką była Józefina Camboni, śpiewaczka Teatru Maryjskiego[3]. Wkrótce po narodzinach został porzucony przez ojca, który związał się z Japonką, by podtrzymać ciągłość rodu, która – zgodnie z tradycją – nie mogła być zachowana w przypadku związku z cudzoziemką. Wychowywał się w Harbinie, który był skupiskiem Polonii[4]. Do Polski trafił wraz z matką i ojczymem, Polakiem[3]. Rodzina osiadła w Szczecinie, ale wkrótce ojczym otrzymał informację, że wieści o śmierci jego poprzedniej żony i ich dzieci w czasie wojny były błędne, w związku z czym odszedł od nowej żony, która pozostała sama z dzieckiem i pracowała jako tłumaczka i anglistka. Z czasem przeniósł się z matką do Krakowa, a później do Warszawy[4].
W 1964 zadebiutował w Teatrze Żydowskim w spektaklu Idy Kamińskiej „Zasypać bunkry”. Na scenie TŻ występował do 1973 pod pseudonimem Bernard Ford[4]. W 1976 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, ale pierwszy spektakl Fircyk w zalotach wystawił już w 1974 w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie[4]. W latach 70. i 80. pracował m.in. w Teatrze Dramatycznym im. Jana Kochanowskiego w Opolu, Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu i Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.
W 1987 został projektantem mody, wypuszczając pierwszą własną kolekcję. W Warszawie otworzył Galerię Hanaoka, w której sprzedawał kolekcje własne oraz młodych projektantów i organizował pokazy mody, jednak specjalizacja w modzie męskiej nie była sukcesem rynkowym. W latach 90. projektował kostiumy do spektakli teatralnych, m.in. Teatru Dramatycznego w Białymstoku i teatrów warszawskich[4]. Był konsultantem policji ds. nowych wzorów mundurów[5], które wprowadzono w 2009[4]. Projektował ubrania także dla reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marcin Węgrzyn: Błękit Matrixa.
- ↑ W wieku 68 lat zmarł Bernard Hanaoka. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2017-07-10]. (pol.).
- ↑ a b c Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 199. ISBN 83-85056-40-8.
- ↑ a b c d e f Emilia Dłużewska, Bernard Hanaoka nie żyje. Projektant mody, aktor i kostiumograf miał 68 lat [online], wyborcza.pl, 10 lipca 2017 [dostęp 2017-07-11].
- ↑ Granatowa rewolucja, „Policja 997”, nr 21/12.2006.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bernard Ford Hanaoka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10].
- Bernard Hanaoka w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Marek Zaradniak, Odszedł Bernard Ford Hanaoka, gloswielkopolski.pl [dostęp 2018-02-20]