Białozór (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Białozór – polski herb szlachecki, odmiana herbu Bogorya.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu czerwonym dwie rogaciny w słup, z czego dolna na opak, złączone, przekrzyżowane w miejscu złączenia, srebrne.
W klejnocie nad hełmem w koronie paw trzymający w dziobie strzałę złamaną.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nieznana geneza odmiany.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Białozor - Białozór.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Białozór z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
Ukryta kategoria: