Blankenberge
51°18′N 3°07′E/51,300000 3,116667
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Prowincja | |||||
| Burmistrz |
Patrick De Klerck | ||||
| Powierzchnia |
17,41 km² | ||||
| Populacja (2014[1]) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
050 | ||||
| Kod pocztowy |
8370 | ||||
| |||||
Położenie na mapie Flandrii Zachodniej  | |||||
Położenie na mapie Belgii  | |||||
| 51°18′N 3°07′E/51,300000 3,116667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Blankenberge – miasto w zachodniej Belgii, w prowincji Flandria Zachodnia, na północny wschód od Ostendy.
Miasto ma piaszczystą plażę o długości 3,3 km i 350-metrowe molo zbudowane w 1894. Zostało ono zniszczone w 1914 roku podczas I wojny światowej i odbudowane w latach 1931–1933. Pierwsze molo zostało wykonane z żelaza, obecne zaś z betonu. Na końcu mola znajduje się Pavilon, w którym można odwiedzić Aquaramę - wystawę prezentującą faunę i florę Morza Północnego.
Blankenberge jest popularnym belgijskim nadmorskim kurortem. Jest częstym celem jednodniowych wycieczek, gdyż ma dobre połączenie kolejowe z centrum Belgii. Stacja kolejowa położona jest 10 minut od plaży, a droga na plażę prowadzi przez deptak. Co 200 metrów na plaży znajduje się falochron. Już w XVII wieku Blankenberge było ulubionym kurortem mieszkańców Brugii. Pierwszy hotel został wybudowany około 1850. W 1871 sam niemiecki cesarz przybył do Blankenberge, aby odpocząć po wojnie z Francją.
Przy plaży, niemal w centrum Blankenberge, znajduje się kasyno. Stoi ono w miejscu, gdzie wcześniej znajdowała się wybudowana w 1810 roku twierdza Napoleona. Forteca ta została później zniszczona i zastąpiona przez pierwsze kasyno. W latach 1932–1935 nastąpiła jego renowacja i kasyno uzyskało wystrój w styl art déco. Ostatecznie w 1991 cały kompleks został odnowiony.
Po zachodniej stronie plaży znajduje się przystań żeglarska, która kiedyś była przystanią rybacką. W XX wieku liczba rybaków stale spadała i po II wojnie światowej powstała nowoczesna przystań, w której może cumować 750 jachtów.
Zwiedzanie[edytuj | edytuj kod]
- kościół Świętego Antoniego z XIV wieku, zniszczony w XVI i XVII wieku. Obecny kościół zachował tylko barokowe malowidła.
- Najstarszym zachowanym budynkiem jest stary ratusz zbudowany w latach 1679–1680. Do jego budowy wykorzystano materiały z hiszpańskiej fortecy. Został odnowiony w latach 1982–1984 i obecnie służy za budynek wystawowy.
- Paravang - elegancki wiatrochron wznoszący się wzdłuż parku Leopolda, zbudowany w 1908. Dach wzniesiony został w stylu neogotyckim.
- Sea Life Center, w którym mieszczą się akwaria i podwodny tunel, gdzie można zobaczyć florę Morze Północnego (usytuowane na Koning Albertlaan 116).
Sport[edytuj | edytuj kod]
Sławni mieszkańcy[edytuj | edytuj kod]
- Adolf Eugen Fick, niemiecki fizjolog, który zmarł w 1901 w Blankenberge. Sformułował prawa Ficka.
- Frans Masereel, flamandzki malarz i rzeźbiarz
- Brian Vandenbussche, piłkarz
- Roger Wittevrongel, artysta
- Frédéric Leroy, poeta
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Feitenfiche - Blankenberge. detailhandelvlaanderen.be. [dostęp 2015-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)]. (niderl.).
- ↑ KSC Blankenberge, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [online] [dostęp 2022-08-01].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona. blankenberge.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-09)]. miasta po angielsku (dostępna także po flamandzku, francusku i niemiecku)