Boeing 314 Clipper
| ||
 Boeing 314 Clipper | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Stany Zjednoczone
| |
| Producent | Boeing Company | |
| Typ | łódź latająca | |
| Załoga | 6-10 | |
| Historia | ||
| Liczba egzemplarzy | 12 | |
| Dane techniczne | ||
| Napęd | 4 silniki gwiazdowe Wright GR-2600-A2 Double Cyclone | |
| Moc | każdy 1600 KM | |
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 46,3 m | |
| Długość | 32,3 m | |
| Wysokość | 8,4 m | |
| Powierzchnia nośna | 266,3 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 22 797 kg | |
| Startowa | 37 414 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość maks. | 311 km/h | |
| Prędkość przelotowa | 294 km/h | |
| Prędkość wznoszenia | 3,2 m/s | |
| Pułap | 6030 m | |
| Pułap praktyczny | 4085 m | |
| Zasięg | 5635 km | |
| Dane operacyjne | ||
| Liczba miejsc | ||
| 40-74 (lub 36 sypialnych) | ||
| Rzuty | ||
| ||
Boeing 314 Clipper – hydroplan zbudowany przez firmę Boeing Company na zamówienie firmy lotniczej Pan American.
Był pierwszym transatlantyckim samolotem pasażerskim i przez 30 lat największym samolotem cywilnym.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 1936 roku Pan American podpisał z Boeingiem kontrakt na wykonanie sześciu samolotów z opcją na sześć następnych. W sumie zbudowano 12 egzemplarzy – sześć Boeinga 314 oraz sześć modelu B-314A. W czerwcu 1938 r. pierwszy z nich wzbił się w powietrze. Z początku w lotach transatlantyckich przewoziły jedynie pocztę. Z czasem, gdy okazało się, że samoloty są bezpieczne, uruchomiono również loty pasażerskie.
Po wybuchu II wojny światowej dziewięć maszyn przekazano siłom zbrojnym USA. Jedna z nich, Dixie Clipper, w styczniu 1943 roku wiozła prezydenta Roosevelta na konferencję w Casablance. Yankee Clipper w miesiąc później rozbił się w Lizbonie. Wypadek pociągnął za sobą dwadzieścia dziewięć ofiar śmiertelnych, ale był jedynym w historii tego modelu samolotu.
Trzy maszyny, których linie Pan American nie przekazały lotnictwu wojskowemu, trafiły do rąk Brytyjczyków i również były wykorzystywane do przewożenia przez Atlantyk ważnych osobistości. Dwiema z nich – Berwickiem i Bristolem latał Winston Churchill.
Zaletą łodzi latających było wówczas to, że nie potrzebowały bardzo kosztownych, długich, betonowych pasów startowych. Jednak podczas wojny w wielu częściach świata zbudowano właśnie takie pasy, dostosowane do wymagań ciężkich bombowców, tym samym ta cecha hydroplanów przestała mieć znaczenie.
Po wojnie eksploatacja B-314 okazała się nieopłacalna i samoloty jeden po drugim były kierowane do kasacji. Nie ocalał ani jeden egzemplarz. Ostatni wycofano ze służby w 1951 roku. Ken Follett wykorzystał samolot w swojej powieści Noc nad oceanem.
Boeing 314 Clipper w eksploatacji[edytuj | edytuj kod]
Samoloty Pan American Airways - Model B-314
- NC-18601 - Honolulu Clipper
- NC-18602 - Clipper Kalifornia (przemianowany na Clipper Pacyfik w 1941 r.)
- NC-18603 - Yankee Clipper (rozbił się w Lizbonie w 1943 r.)
- NC-18604 - Atlantic Clipper
- NC-18605 - Dixie Clipper
- NC-18606 - American Clipper
Samoloty Pan American Airways - Model B-314A
- NC-18609 - Clipper Pacyfik (przemianowany na Clipper Kalifornia w 1941 r.)
- NC-18611 - Clipper Anzac
- NC-18612 - Clipper Cape Town
Samoloty British Overseas Airways Corporation BOAC) Model B-314A
- NC-18607/G-AGBZ - Bristol
- NC-18608/G-AGCA - Berwick
- NC-18610/G-AGCB - Bangor
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||