Bohdan Kleczyński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bohdan Kleczyński
podpułkownik dyplomowany pilot podpułkownik dyplomowany pilot
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1900
Kijów

Data i miejsce śmierci

20 marca 1944
Edynburg

Przebieg służby
Lata służby

1931–1944

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

53 eskadra towarzysząca
Wyższa Szkoła Wojenna
dywizjon 305

Stanowiska

wykładowca
dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Lotniczy (dwukrotnie)

Bohdan Kleczyński (ur. 21 listopada?/4 grudnia 1900 w Kijowie, zm. 20 marca 1944 w Edynburgu) – podpułkownik dyplomowany pilot Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie, pośmiertnie awansowany na pułkownika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Bohdan Kleczyński urodził się 4 grudnia 1900 roku w Kijowie[1].

W okresie od 15 lipca do 15 września 1931 roku odbył dwumiesięczną praktykę w piechocie i artylerii, a w okresie od 15 października do 15 grudnia 1931 roku ukończył kurs próbny przy Wyższej Szkole Wojennej. Z dniem 4 stycznia 1932 roku został powołany na dwuletni kurs 1931/1933 do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Z dniem 1 października 1933 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu tytułu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych. Był wykładowcą lotnictwa Wyższej Szkoły Wojennej[2]. 5 marca 1934 roku został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1934 roku i 29. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[3]. Od listopada 1935 roku do sierpnia 1936 roku dowodził III plutonem 53 eskadry towarzyszącej w Wilnie[4]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 12. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[5]. W tym samym roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej na stanowisku wykładowcy przedmiotu taktyka lotnictwa[6].

W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył jako referent operacyjny Dowództwa Lotnictwa i Obrony Przeciwlotniczej Armii „Modlin”. Następnie przez Rumunię i Francję ewakuował się do Anglii w której dowodził od 15 kwietnia do 9 sierpnia dywizjonem 305. Przeniesiony do Inspektoratu Lotnictwa w Londynie. Towarzyszył w podróży do Stanów Zjednoczonych gen. Sikorskiemu. Zwolniony z lotnictwa 13 lutego 1942 roku. Attaché lotniczy przy Ambasadzie RP w Waszyngtonie od 15 marca 1942 roku, a następnie w 1943 roku odwołany do Anglii, gdzie był dyrektorem nauk w Wyższej Szkole Lotniczej w Peebls[2]. W 1942 udaremnił próbę zamachu w lecącym nad Atlantykiem samolocie gen. Władysława Sikorskiego.

Zmarł 20 marca 1944 roku, w polskim Szpitalu im. Ignacego Paderewskiego w Edynburgu, w następstwie obrażeń ciała doznanych w wypadku drogowym. Pochowany na cmentarzu w Newark-on-Trent, grób nr L 320[2].

Publikował w Przeglądzie Lotniczym.

  • Organizacja pracy sztabu zgrupowania lotniczego, cz. I, nr 4, kwiecień 1935, s. 149-159.
  • Organizacja pracy sztabu zgrupowania lotniczego, cz. II, nr 5, maj 1935, s. 194-205.
  • Szyki powietrzne, nr 9, wrzesień 1935, s. 385-389.
  • Piechota powietrzna, nr 5, maj 1938, s. 642.
  • Dziesięciolecie „Przeglądu Lotniczego”, nr 11, listopad 1938, s. 1629.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bohdan Kleczyński w filmie[edytuj | edytuj kod]

Postać Bohdana Kleczyńskiego występuje w filmie Katastrofa w Gibraltarze (1983) w reżyserii Bohdana Poręby. W roli podpułkownika wystąpił Zygmunt Malanowicz[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1946, Instytut Historyczny im. gen. Sikorskiego, Londyn 1952, s. 304.
  2. ↑ a b c Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 322.
  3. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 5 marca 1934 roku, s. 82.
  4. ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 334.
  5. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 208.
  6. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 449.
  7. ↑ M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41.
  8. ↑ M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
  9. ↑ Katastrofa w Gibraltarze w bazie filmpolski.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olgierd Cumft, Hubert Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
  • Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Paweł Wieczorkiewicz, Historia polityczna Polski 1935-1945, Warszawa 2005.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bohdan_Kleczyński&oldid=71191000”