Bolesław Wysłouch

Bolesław Wysłouch
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1855 ; Socha, gubernia grodzieńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	13 września 1937 ; Lwów, Polska
Zawód, zajęcie	chemik, polityk
Alma Mater	Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny
Stanowisko	senator I kadencji (1922–1928), prezes PSL-ZNL (1912–1913)
Partia	SL/PSL (1895–1912); PSL-ZNL (1912–1913); PSL „Piast” (1913–1923); PSL „Wyzwolenie” (1923–1925)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bolesław Ignacy Wysłouch (ur. 22 listopada 1855 w majątku Socha, zm. 13 września 1937 we Lwowie) – polski współorganizator ruchu ludowego w Galicji i publicysta, senator I kadencji w II Rzeczypospolitej, socjalista, wolnomularz we Lwowie w okresie zaborów^[1].

Życiorys

Pochodził ze szlacheckiego rodu Wysłouchów z Polesia. Ukończył studia w Instytucie Technologicznym w Petersburgu (1879)^[2] jako inżynier chemik. Był członkiem kółek studenckich. Od 1881 był związany z Ludem Polskim Bolesława Limanowskiego. Więziony przez 3 lata w Cytadeli Warszawskiej, po zwolnieniu osiadł we Lwowie.

Był wydawcą i redaktorem szeregu pism: „Przegląd Społeczny”, „Kurier Lwowski” (redaktor naczelny w latach 1887–1919), „Przyjaciel Ludu” (1889–1902). W 1886 opracował program dla samodzielnej partii chłopskiej^[3].

W 1894 był inicjatorem utworzenia Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a w 1895 Stronnictwa Ludowego w Galicji, w którym był członkiem Rady Naczelnej (od 1903 partia występowała pod nazwą „Polskie Stronnictwo Ludowe”). W latach 1912–1913 był prezesem partii PSL – Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców, w latach 1913–1923 członkiem PSL „Piast”, w okresie 1923–1925 członkiem PSL „Wyzwolenie”, w 1925 członkiem Klubu Pracy. W okresie 1922–1927 był senatorem. Jako senator padł ofiarą napadu na pociąg pod Łunińcem, zorganizowanego 24 września 1924 przez czterdziestoosobową grupę dywersyjną, która po napadzie zbiegła do ZSRR^[4].

W 1928 wycofał się ostatecznie z życia politycznego.

Był mężem Marii Wysłouchowej, działaczki społecznej i oświatowej, organizatorki ruchu ludowego w Galicji. Gdy owdowiał, jego drugą żoną została Bronisława Wysłouchowa, późniejsza pułkownik Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Zmarł 13 września 1937 we Lwowie. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

Nie posiadał odznaczeń^[5].

Przypisy

↑ Leon Chajn: Polskie wolnomularstwo 1920–1938, Warszawa 1984, s. 100.
↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu: (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 100.
↑ Antoni Czubiński: Historia Polski XX wieku. Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2012, s. 21.
↑ Hud 2024 ↓, s. 238.
↑ † Bolesław Wysłouch. Wybitny działacz niepodległościowy, więzień X Pawilonu. „Wschód”. Nr 65, s. 4, 10 listopada 1937.

Bibliografia

Bohdan Hud: Od unii lubelskiej do rzezi wołyńskiej. Warszawa: 2024. ISBN 978-8396203687.
Ś. p. Bolesław Wysłouch. „Gazeta Lwowska”, Nr 209 z 15 września 1937.
Brock, Boleslaw Wyslouch: Founder of the Polish Peasant Party. Slavonic and East European Review, xxx (74), 1951.
Mazurek, Kraj a emigracja. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich, Warsaw, 2006.
Kudłaszyk, Wysłouch, Myśl społeczno-polityczna Bolesława Wysłoucha: 1855–1937. Wrocław, 1978.
Encyklopedia PWN, 2007.
Dwór Socha, Wysłouchowie.

Linki zewnętrzne

Publikacje Bolesława Wysłoucha w serwisie Polona.pl

[1] Leon Chajn: Polskie wolnomularstwo 1920–1938, Warszawa 1984, s. 100.

[2] Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu: (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 100.

[Czubiński2012-3] Antoni Czubiński: Historia Polski XX wieku. Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2012, s. 21.

[CITEREFHud2024238-4] Hud 2024 ↓, s. 238.

[5] † Bolesław Wysłouch. Wybitny działacz niepodległościowy, więzień X Pawilonu. „Wschód”. Nr 65, s. 4, 10 listopada 1937.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]