Brant (herb szlachecki)
 Herb Brant | |
| Typ herbu | |
|---|---|
Brant – polski herb szlachecki[1].
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis historyczny[edytuj | edytuj kod]
Kasper Niesiecki blazonuje herb następująco[2]:
Jest pochodnia gorejąca, czarna w modrym polu, nie prosto stojąca, ale w prawą tarczy nachylona, na hełmie trzy pióra strusie, jedno czerwone, drugie modre, trzecie żółte.
Opis współczesny[edytuj | edytuj kod]
Opis skonstruowany współcześnie brzmi następująco[a]:
Na tarczy o polu ciemnobłękitnym, czarna płonąca pochodnia, skierowana na skos ogniem w prawą stronę tarczy.
W klejnocie trzy pióra strusie.
Labry herbowe ciemnobłękitne, podbite czernią.
Geneza[edytuj | edytuj kod]
O herbie Brant nie wspominał ani Bartosz Paprocki, ani Szymon Okolski. Kasper Niesiecki natomiast nie był pewny jego pochodzenia, nie wiedział również kiedy i komu został on po raz pierwszy przyznany[3].
Herb Brant można było zaobserwować na nagrobkach w Prusach, używał go starodawny dom Brantów, pochodzący z Pomorza[3].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Danym herbem pieczętowały się następujące rody herbowe:
Brancewicz, Brant, Brański, Sarnowski[4]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis współczesny jest skonstruowany zgodnie z obecnymi zasadami heraldyki. Zobacz: Blazonowanie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dane Herbu: Brant [online], gajl.wielcy.pl [dostęp 2021-03-30].
- ↑ Herbarz Niesieckiego [online], wielcy.pl [dostęp 2021-03-30].
- ↑ a b Herbarz Niesieckiego [online], wielcy.pl [dostęp 2021-03-30].
- ↑ Brant (Polska Encyklopedia Historyczno-Genealogiczna) [online], genealogia.okiem.pl [dostęp 2021-03-30].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897 - T. 1. - 620 stron.
- Juliusz Ostrowski. Księga herbowa rodów polskich. - Warszawa: Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1898 - T. 2. - 380 stron.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
