Bruno Leonardo Gelber
 Bruno Leonardo Gelber, 2020 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Bruno Leonardo Gelber (ur. 19 marca 1941 w Buenos Aires[1][2]) – argentyński pianista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie muzycznej o korzeniach austriackich i francusko-włoskich[2]. Gry na fortepianie uczył się u matki[1], po raz pierwszy wystąpił publicznie w wieku 5 lat[2]. Następnie kształcił się u Vincenzo Scaramuzzy[1][2]. W wieku 8 lat zachorował na polio, nie przerwał jednak lekcji gry na fortepianie[2]. Mając 15 lat zagrał w Buenos Aires Koncert fortepianowy Roberta Schumanna pod batutą Lorina Maazela[2]. W 1960 roku otrzymał stypendium rządu francuskiego[2] i podjął dalsze studia u Marguerite Long w Paryżu[1][2]. W 1961 roku zdobył III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud[1][2].
Koncertował w Europie, obydwu Amerykach i Japonii[1]. W 1971 roku wystąpił w gmachu Filharmonii Narodowej w Warszawie[1]. W jego repertuarze znajdowały się utwory okresu klasycyzmu i romantyzmu[2]. Gra Gelbera odznaczała się doskonałym warsztatem techniczno-palcowym i szczególnym rodzajem uderzenia o dużej sile i nośności oraz zarazem jasnym kolorycie, w młodości był przyrównywany przez krytykę do Artura Rubinsteina[1].