Centralna Biblioteka Wojskowa
 Budynek Centralnej Biblioteki Wojskowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Warszawa |
| Adres |
ul. Ostrobramska 109 |
| Dyrektor |
dr Jan Tarczyński |
| Data założenia |
13 czerwca 1919 |
| Siglum |
WA 33 |
| Wielkość zbiorów |
710 877 (2014)[1] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie Warszawy  | |
 52°14′05,402″N 21°04′48,875″E/52,234834 21,080243
| |
| Strona internetowa | |
Centralna Biblioteka Wojskowa im. Marszałka Józefa Piłsudskiego (CBW) – główna książnica resortu obrony narodowej znajdująca się w Warszawie.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Pełni funkcję biblioteki wiodącej w zakresie specjalizacji zbiorów dotyczących nauki wojennej, sił zbrojnych i techniki wojskowej, tworzących narodowy zasób biblioteczny. Została ona powołana rozkazem Ministra Spraw Wojskowych 13 czerwca 1919. W okresie II Rzeczypospolitej funkcję dyrektora CBW pełnili ppłk dr Marian Łodyński od 1919 do 1933 i Jan Niezgoda od 1933 do 1939.
W czasie II wojny światowej Biblioteka utraciła 99% swoich zbiorów (406 tys. z 409 tys. jednostek)[2].
W latach 1983–1991 Centralna Biblioteka Wojskowa nosiła imię pułkownika Zbigniewa Załuskiego[3].
Księgozbiór CBW liczy ok. 600 000 jednostek bibliotecznych i jest unikatowy w dziedzinie wojskowości. Obejmuje:
- 276 000 druków zwartych;
- 143 000 czasopism polskich i zagranicznych (483 tytuły, w tym 143 tytuły zagraniczne z 17 krajów);
- 154 000 zbiorów specjalnych (starodruków, rękopisów, fotografii, druków ulotnych, map, dokumentów życia wojskowego).
Centralna Biblioteka Wojskowa administruje i zarządza Wojskową Biblioteką Cyfrową "Zbrojownia"[4].
Obok materiałów dziedzinowych na temat obronności, bezpieczeństwa międzynarodowego, historii wojskowej CBW gromadzi wydawnictwa z zakresu politologii, stosunków międzynarodowych, zarządzania, marketingu, ekonomii, prawa, ekologii, a także prace przydatne w dydaktyce uczelni wojskowych i cywilnych. CBW zajmuje się udostępnianiem materiałów natowskiej Organizacji ds. Nauki i Technologii w obszarze obronności i bezpieczeństwa (NATO Science and Technology Organization, NATO STO), natowskiego Centrum ds. Badan Morskich i Eksperymentów (Centre for Maritime Research and Experimentation, CMRE) oraz Europejskiej Agencji Obrony (European Defence Agency, EDA)[5].
Dyrektorem biblioteki jest dr Jan Tarczyński.
W 2009 została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6].
Dary
[edytuj | edytuj kod]Najważniejszymi darczyńcami były postaci związane ze środowiskiem na emigracji w Wielkiej Brytanii – Józef Tomankiewicz i Wacław Wybraniec, którzy podarowali Bibliotece ok. 7 tys. woluminów. Największą darowizną krajową była otrzymana w 1999 r. kolekcja gen. Józefa Kuropieski, licząca ok. 3 tys. woluminów, a w 2002 r. spuścizna po redaktorze Jerzym Ślaskim, licząca ok. 2 tys. woluminów. W 2000 r. Hanna Szlenkier przekazała z Londynu do CBW obszerny zbiór dokumentów oraz mikrofilmów dotyczących historii lotnictwa polskiego w Wielkiej Brytanii w czasie drugiej wojny światowej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sprawozdanie z działalności Centralnej Biblioteki Wojskowej im. Marszała Józefa Piłsudskiego w 2014 r.. s. 10. [dostęp 2015-12-25]. (pol.).
- ↑ Piotr Majewski: Wojna i kultura. Instytucje kultury polskiej w okupacyjnych realiach Generalnego Gubernatorstwa 1939–1945. Warszawa: Wydawnictwo TRI, 2005, s. 271. ISBN 83-7436-003-8.
- ↑ Rozkaz Nr 20/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 1983 r. w sprawie nadania Centralnej Bibliotece Wojskowej imienia płk. Zbigniewa Załuskiego (Dziennik Rozkazów MON z 1983 r. poz. 56).
- ↑ Wojskowa Biblioteka Cyfrowa "Zbrojownia" [online].
- ↑ Centralna Biblioteka Wojskowa - Biuletyn nr 1 poświęcony działaniu Krajowego Centrum Dystrybucji Publikacji NATO STO w Centralnej Bibliotece Wojskowej. [online], cbw.wp.mil.pl [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2017-01-23].