Centralna Komisja Porozumiewawcza Stronnictw Demokratycznych

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralna Komisja Porozumiewawcza Stronnictw Demokratycznych – utworzona 24 listopada 1944 roku w Lublinie[1] w celu realizacji wytycznych PPR. W jej skład wchodziły: PPR, PPS, SL (lubelskie), SD, SP (w latach 1945–1946), PSL (w latach 1945–1946). Jej odpowiednikami w terenie były wojewódzkie i powiatowe komisje[1].

17 lipca 1945 r. na posiedzeniu uchwaliła przedłożenie wniosku do KRN o ustanowienie 22 lipca Dniem Święta Odrodzenia Polski[2].

W październiku 1945 r. do Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Demokratycznych wpłynął wniosek o rozszerzenie jej składu o Polską Partię Socjalno-Demokratyczną. Decyzja była odmowna[3].

W listopadzie 1956 r. z inicjatywy KC PZPR reaktywowano polityczne forum współdziałania wszystkich partii działających w ramach FJN nadając mu nazwę Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw Politycznych i Organizacji Społecznych. Ustalała ona zasady współpracy w najważniejszych kwestiach politycznych i gospodarczych kraju, w obradach komisji uczestniczyli członkowie kierownictw poszczególnych partii[4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Blok Stronnictw Demokratycznych, [w:] Józef Czyżewski (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 36.
  2. ↑ Epilog, [w:] Leon Chajn, Kiedy Lublin był Warszawą, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1964, s. 206.
  3. ↑ Bronisław Syzdek, Polska Partia Socjalistyczna w latach 1944-1948, Warszawa: Książka i Wiedza, 1974, s. 152.
  4. ↑ Norbert Kołomejczyk, Październik 1956 r. i jego skutki, [w:] Zdzisława Szkoda (red.), Polska Zjednoczona Partia Robotnicza 1948-1986, Warszawa: Instytut Historii Ruchu Robotniczego Akademii Nauk Społecznych PZPR, Książka i Wiedza, Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”, 1988, s. 126, ISBN 83-05-12123-2.
  5. ↑ Centralna Komisja Porozumiewawcza Partii i Stronnictw Politycznych, [w:] Encyklopedia Powszechna PWN, t. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 416.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997, wybór, wstęp i opracowanie Romuald Turkowski, Warszawa 1997, s. 187.
  • Wolna Polska, nr 13 (149) Moskwa 8 kwietnia 1946 roku, s. 1.
  • Życie Warszawy: pismo codzienne. R. 2, 1945 nr 245=314 (5 IX), s. 1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Centralna_Komisja_Porozumiewawcza_Stronnictw_Demokratycznych&oldid=67644861”