Centrum Chopinowskie w Warszawie
52°14′11″N 21°01′21″E/52,236389 21,022500
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Tamka 44 |
| Typ budynku |
biurowiec |
| Architekt |
Biuro Architektoniczne "Bolesław Stelmach i Partnerzy" |
| Wysokość do dachu |
ok. 23,5 m |
| Kondygnacje |
6 |
| Powierzchnia użytkowa |
2200 m² |
| Rozpoczęcie budowy |
maj 2007 |
| Ukończenie budowy |
1 marca 2010 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
| 52°14′11″N 21°01′21″E/52,236389 21,022500
| |
Centrum Chopinowskie w Warszawie – ośrodek informacji chopinowskiej w Warszawie znajdujący się przy ul. Tamka 43.
Historia[edytuj | edytuj kod]
2 kwietnia 2004 r. Minister Kultury Waldemar Dąbrowski oficjalnie ogłosił powołanie Centrum Chopinowskiego, którego stworzeniem miał zająć się Narodowy Instytut Fryderyka Chopina[1]. Instytut ten nabył działkę pod budowę Centrum w 2004 r. W dniu 9 lutego 2005 r. rozstrzygnięto międzynarodowy konkurs SARP na koncepcję architektoniczną Centrum, na który złożono 43 oferty. Wygrała koncepcja biura "Stelmach i Partnerzy Biuro Architektoniczne" z Lublina. Cytując jury, doceniono w tej koncepcji "niebanalność, ponadczasowość oraz dopasowanie do kontekstu architektonicznego miejsca"[2]. Uzyskanie pozwolenia na budowę trwało półtora roku. W kwietniu 2007 r. został rozstrzygnięty przetarg na budowę Centrum. Wygrała oferta Polimeksu-Mostostalu. Budowa została sfinansowana z budżetu państwa i funduszy unijnych. Budynek został oddany do użytku w marcu 2010 r.
Budynek powstał na działce znajdującej się naprzeciwko Zamku Ostrogskich, w którym mieści się Muzeum Chopina. Mają w nim siedziby instytucje i organizacje służące ochronie dziedzictwa kompozytora – Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, Międzynarodowa Fundacja im. Chopina, Międzynarodowa Federacja Towarzystw Chopinowskich, Polska Rada Muzyczna oraz Fundacja Wydania Narodowego Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina. Poza tym w budynku znajdują się: połączony z kawiarenką punkt informacji turystycznej, księgarnia, biblioteka, fonoteka i fototeka Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Dolna część budynku została obłożona betonowymi prefabrykatami imitującymi fasadę stojącej tu wcześniej dwupiętrowej kamienicy z połowy XIX w. Górna część jest przeszklona.
Bolesław Stelmach, twórca projektu Centrum Chopinowskiego, otrzymał 11 grudnia 2010 r. Honorową Nagrodę SARP[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Informacja o powołaniu Centrum Chopinowskiego (dostęp 14 listopada 2010 r.)
- ↑ Informacja o rozstrzygnięciu konkursu (dostęp 14 listopada 2010 r.)
- ↑ Strona poświęcona Centrum na www.biuro.chopin.pl (dostęp 14 listopada 2010 r.)
- ↑ Jerzy S. Majewski. Nagrody dla najlepszych w architekturze. „Gazeta Wyborcza”. 290, s. 16, 2010-12-13. Warszawa: Agora S.A.. ISSN 0860-908X.