Challenger Cup w piłce siatkowej mężczyzn
 2024
| |
| Dyscyplina | |
|---|---|
| Organizator rozgrywek | |
| Data założenia | |
| Rozgrywki | |
| Liczba drużyn |
8 |
| Strona internetowa | |
Challenger Cup w piłce siatkowej mężczyzn (oficjalnie: FIVB Volleyball Men's Challenger Cup) – międzynarodowe rozgrywki w piłce siatkowej mężczyzn, organizowane corocznie od 2018 roku przez Międzynarodową Federację Piłki Siatkowej (FIVB) dla drużyn, które w danym roku nie uczestniczyły w Lidze Narodów.
Challenger Cup stanowi formę turnieju kwalifikacyjnego do Ligi Narodów. Zwycięzca Challenger Cup uzyskuje prawo gry w Lidze Narodów w przyszłym roku.
System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
W dwóch pierwszych edycjach Challenger Cup uczestniczyło sześć reprezentacji wyłonionych w drodze kontynentalnych kwalifikacji. Drużyny podzielone były na dwie grupy. W każdej grupie znajdowały się po trzy reprezentacje, które grały ze sobą po jednym spotkaniu. Dwie najlepsze drużyny z każdej z grup uzyskiwały awans do półfinału. Zwycięzcy półfinałów walczyli o zwycięstwo w całych rozgrywkach, natomiast przegrani rywalizowali w meczu o 3. miejsce. Złoty medalista Challenger Cup uzyskiwał prawo gry w Lidze Narodów[1].
Od edycji 2022 w Challenger Cup uczestniczy osiem drużyn narodowych. Sześć z nich zostaje wyłoniona w drodze kontynentalnych kwalifikacji, przy czym federacji europejskiej CEV przypadają dwa miejsca, a pozostałym (AVC, CAVB, CSV, NORCECA) po jednym miejscu. Grupę uczestników uzupełnia gospodarz Challenger Cup oraz drużyna relegowana z Ligi Narodów. Na podstawie pozycji w rankingu FIVB, drużyny zostają podzielone na cztery pary ćwierćfinałowe. Zwycięzcy ćwierćfinałów awansują do półfinałów. Zwycięzcy półfinałów walczą o zwycięstwo w całych rozgrywkach, natomiast przegrani rywalizują w meczu o 3. miejsce. Złoty medalista Challenger Cup uzyskuje prawo gry w Lidze Narodów[2].
V edycja Challenger Cup będzie ostatnią w historii tych rozgrywek, w związku z reformą Ligi Narodów, która wejdzie w życie w 2025 roku[3].
Medaliści[edytuj | edytuj kod]
| Edycja | Rok | Gospodarz | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce |
|---|---|---|---|---|---|
| I | 2018 |  Matosinhos
|
Portugalia
|
 Czechy
|
 Estonia
|
| II | 2019 |  Lublana
|
Słowenia
|
 Kuba
|
 Białoruś
|
| III | 2022 |  Seul
|
Kuba
|
 Turcja
|
Korea Południowa
|
| IV | 2023 |  Doha
|
Turcja
|
Katar
|
 Ukraina
|
| V | 2024 |  Linyi
|
Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Reprezentacja | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Kuba
|
1 | 1 | 0 | 2 |
| Turcja
|
1 | 1 | 0 | 2 | |
| 3 | Portugalia
|
1 | 0 | 0 | 1 |
| Słowenia
|
1 | 0 | 0 | 1 | |
| 4 | Czechy
|
0 | 1 | 0 | 1 |
| Katar
|
0 | 1 | 0 | 1 | |
| 6 | Estonia
|
0 | 0 | 1 | 1 |
| Białoruś
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
| Korea Południowa
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
| Ukraina
|
0 | 0 | 1 | 1 | |
| Razem | 4 | 4 | 4 | 12 | |
Osiągnięcia poszczególnych reprezentacji[edytuj | edytuj kod]
| Reprezentacja | 2018 | 2019 | 2022 | 2023 | 2024 | Razem |
|---|---|---|---|---|---|---|
 Australia
|
5 | 1 | ||||
| Białoruś |
3 | 1 | ||||
 Chile |
=5 | 6 | 8 | 4 | Q | 5 |
| Chiny
|
5 | Q | 2 | |||
| Czechy |
2 | 4 | 2 | |||
 Dominikana
|
6 | 1 | ||||
 Egipt |
5 | Q | 2 | |||
| Estonia |
3 | 1 | ||||
| Katar
|
7 | 2 | 2 | |||
 Kazachstan |
=5 | 1 | ||||
| Korea Południowa
|
3 | 1 | ||||
| Kuba |
4 | 2 | 1 | 3 | ||
 Meksyk
|
Q | 1 | ||||
| Portugalia |
1 | 1 | ||||
| Słowenia |
1 | 1 | ||||
 Tajlandia
|
7 | 1 | ||||
 Tunezja
|
6 | 8 | 1 | |||
| Turcja |
4 | 2 | 1 | 3 | ||
| Ukraina
|
3 | 1 | ||||
| Razem | 6 | 6 | 8 | 8 | 8 | 36 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ FIVB Volleyball Challenger Cup 2018 - Formula. volleyball.world. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-21)]. (ang.).
- ↑ Competition formula [online], Volleyball World (ang.).
- ↑ VNL Qualification System. volleyball.world. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona Challenger Cup. volleyball.world. [dostęp 2018-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-16)]. (ang.).