Borzoj
|
||
 |
||
| Inne nazwy | ros. русская псовая борзая, ang. borzoi, Russian wolfhound, chart rosyjski |
|
| Kraj pochodzenia | Rosja | |
| Wymiary | ||
| Wysokość | 70–85 cm (pies), 65–75 cm (suka) |
|
| Masa | 35–48 kg | |
| Klasyfikacja | ||
| FCI | Grupa X, sekcja 1 wzorzec nr 193[1] |
|
| UKC | Grupa 3 – Sighthound and Pariah | |
| Wzorce rasy | ||
| FCI • UKC | ||
Borzoj (oryginalna nazwa ros. русская псовая борзая) – rasa psa zaliczana do grupy chartów, wyhodowana w Rosji ze skrzyżowania dawnego charta rosyjskiego z chartami krymskimi i górskimi, użytkowana początkowo do polowań, obecnie również jako pies-towarzysz. Borzoj nazywany jest chartem rosyjskim, ale ta nazwa stosowana jest również w odniesieniu do innych ras i odmian chartów hodowanych na terenie Rosji. Typ chartowaty[2].
Spis treści
Klasyfikacja FCI[edytuj]
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy X – charty, sekcja chartów długowłosych[3]. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny[edytuj]
Ojczyzną borzoja jest prawdopodobnie Środkowy Wschód[4]. Przodkami tych psów były sprowadzone ze wschodu psy plemion tatarskich, a ich regularną hodowlę datować można prawdopodobnie na początki XIV i XV wieku. przez rosyjską arystokrację specjalnie do polowań na wilki, lisy, zające i jelenie.
Wygląd[edytuj]
Długie, falujące włosie, które dodaje miękkości dosyć kanciastej sylwetce.
Budowa[edytuj]
Duży, smukły pies. Głowa jest wydłużona. Borzoje budową ciała przypominają greyhoundy, ale są wyższe – to jedna z najwyższych ras psów. Wysokość w kłębie ok. 70 cm, masa ciała ok. 30 kg.
Szata i umaszczenie[edytuj]
Spotykana barwa umaszczenia może być biała, złota we wszystkich odcieniach, szara, czerwona, czarna z ciemną kufą, jednolita bądź łaciata oraz pręgowana i płaszczowa. Niedopuszczalna jest maść czekoladowa bądź niebieska.
Zachowanie i charakter[edytuj]
Czułe, posłuszne i oddane swoim właścicielom, są raczej nieufne i podejrzliwe w stosunku do obcych. Cechuje je spokój, tolerancja wobec dzieci.
Użytkowość[edytuj]
Rasa wyhodowana do polowań na zające, lisy i wilki, obecnie jest trzymany jako pies do towarzystwa.
Zdrowie i pielęgnacja[edytuj]
Przyjemny oraz łagodny pies do trzymania w domu pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniego wybiegu. Oprócz systematycznej i czasochłonnej pielęgnacji niezbędnej do utrzymania wystawowego wyglądu, borzoje wymagają także codziennej aktywności ruchowej, dzięki której utrzymują się w dobrej kondycji.
Popularność[edytuj]
Popularność tej rasy w Polsce jest dość znaczna.
Ciekawostki[edytuj]
W czasie rewolucji październikowej zginęły prawie wszystkie borzoje popularne w kręgach arystokracji rosyjskiej. Przetrwały tylko dzięki temu, iż część osobników tej rasy była hodowana w bogatych domach mieszczańskich Europy Zachodniej oraz USA. Po raz pierwszy borzoj został zaprezentowany na pierwszej wystawie Crufta w 1891 roku.
Przypisy
- ↑ a b Wzorzec rasy nr 193 (FCI Standard N° 193) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 185.
- ↑ Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce – Zarząd Główny
- ↑ David Taylor: Księga psów. s. 30-31.
Bibliografia[edytuj]
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 308. ISBN 83-7073-122-8.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- David Taylor: Księga psów. Warszawa: Świat Książki, 1995. ISBN 83-7129-102-7.
|
|||||||||||||||||||
