Chrystian Mieczysław Kretowicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chrystian Mieczysław Kretowicz
Orso
Ilustracja
major obserwator major obserwator
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1896
Warszawa

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1975
San Diego

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Legiony Polskie
Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

2 pułk lotniczy
Dep. Aer. MSWojsk.
3 pułk lotniczy

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
obrona Lwowa
wojna polsko-bolszewicka
III powstanie śląskie
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Chrystian Mieczysław Kretowicz, ps. „Orso”[1] (ur. 13 sierpnia 1896 we Lwowie, zm. 3 czerwca 1975 w San Diego) – major obserwator Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 13 sierpnia 1896 we Lwowie[2], w rodzinie Emila[3].

Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich w szeregach I Brygady[2]. U kresu wojny brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej, służąc w składzie sformowanego 7 listopada 1918 „Tanku Piłsudskiego” pod komendą ppor. Edwarda Sas-Świstelnickiego, w stopniu sierżanta pełnił stanowisko celowniczego czołowego karabinu maszynowego (we wspomnieniach dowódcy tegoż pojazdu był określony jako Mieszko Kretowicz)[4][2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 oraz w III powstaniu śląskim w 1921[2].

W 1922 w stopniu porucznika piechoty służył w 39 pułku piechoty[5]. Został awansowany na stopień porucznika w korpusie oficerów aeronautycznych z dniem 1 czerwca 1919[6], a następnie na stopień kapitana w korpusie oficerów aeronautycznych z dniem 1 lipca 1923[7]. W 1923, 1924, 1934 był oficerem 2 pułku lotniczego w Krakowie[8][9][10]. Został awansowany na stopień majora w korpusie oficerów aeronautyki ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932[11]. W 1932 był przydzielony do Departamentu Aeronautyki Ministerstwa Spraw Wojskowych[12]. W marcu 1933 został przeniesiony do 3 pułku lotniczego w Poznaniu na stanowisko dowódcy dywizjonu[13].

Podczas II wojny światowej służył w Armii Polskiej na Wschodzie[2]. Po wojnie przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych[2]. Należał do Koła Lwowian w Los Angeles[2].

Zmarł 3 czerwca 1975 w San Diego[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-12].
  2. ↑ a b c d e f g h Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 29, s. 98, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że urodził się w 1897.
  4. ↑ Edward Świstelnicki Sas: Szkoła Sienkiewicza – auto pancerne „Józef Piłsudski”. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1–22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 549, 551. ISBN 83-85218-56-4.
  5. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych, Warszawa 1922, s. 79.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 945.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 863.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 930.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 851.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 531, 550.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 229.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 440.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 85.
  14. ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.
  15. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-12].
  16. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-12].
  17. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chrystian_Mieczysław_Kretowicz&oldid=71494325”