Clerget 9Z

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clerget 9Z
Dane podstawowe
Typ

rotacyjny, gwiazdowy

Kraj pochodzenia

 Francja

Producent

Clerget-Blin

Zastosowanie

samoloty myśliwskie
samoloty rozpoznawcze
wodnosamoloty

Rozwinięto w model

Clerget 9B

Dane techniczne
Liczba cylindrów

9

Średnica cylindra

120 mm

Skok tłoka

160 mm

Objętość skokowa

16,28 dm³

Masa

160–166,5 kg

Komponenty
Układ paliwowy

gaźnikowy

Paliwo

benzyna

Układ chłodzenia

powietrzem

Osiągi
Moc

81–88 kW (110–120 KM)

Jednostkowe zużycie paliwa

0,36 kg/KM/h

Clerget 9Zgwiazdowy, rotacyjny, chłodzony powietrzem tłokowy silnik lotniczy, skonstruowany przez Pierre’a Clergeta podczas I wojny światowej. Maksymalna moc wynosiła 81 kW (110 KM), a pojemność skokowa 16,3 dm³. Produkowany przez francuskie zakłady Clerget-Blin model 9Z stosowany był m.in. w samolotach myśliwskich Airco DH.2, Nieuport 17bis i Sopwith Camel, samolotach rozpoznawczych Nieuport 12 i Sopwith 1½ Strutter oraz wodnosamolotach Fairey Hamble Baby i Sopwith Baby.

Historia rozwoju[edytuj | edytuj kod]

Silnik Clerget 9Z był rozwinięciem budowanych od 1913 roku w zakładach Clerget-Blin silników rotacyjnych konstrukcji Pierre’a Clergeta[1][2]. Dziewięciocylindrowy napęd powstał w okresie I wojny światowej i dysponował mocą nominalną 81–88 kW (110–120 KM)[2][3]. Tłoki silnika wykonane były ze stopu aluminium, korbowody miały przekrój rurowy, a zawory dolotowe i wydechowe były obsługiwane mechanicznie za pomocą oddzielnych krzywek, popychaczy i wahaczy[2]. Układ zasilania składał się z gaźnika typu Bloctube, a układ zapłonowy tworzyły dwa iskrowniki[2]. Model 9Z został zastąpiony przez osiągający większą moc i budowany w dużej liczbie Clerget 9B[4].

Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]

Silnik Clerget 9B eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie
Zbliżony konstrukcyjnie silnik Clerget 9B, eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie

Clerget 9Z był dziewięciocylindrowym, gwiazdowym, rotacyjnym, chłodzonym powietrzem tłokowym silnikiem lotniczym[1]. Pojemność skokowa wynosiła 16,28 dm³, średnica cylindra 120 mm, a skok tłoka 160 mm[1][2]. Średnica zaworów dolotowych wynosiła 40 mm, zaś wylotowych 50 mm[1]. Masa suchego silnika wynosiła od 160 do 166,5 kg[1][3], zaś masa całkowita 180 kg[5]. Stopień sprężania wynosił 4,36:1[1][2][a]. Podawana w źródłach moc maksymalna osiągana przez jednostkę napędową wynosiła od 81 kW (110 KM) przy 1180 obr./min[2][5] poprzez 88 kW (120 KM)[3], do 121 KM przy 1200 obr./min i 123 KM przy 1300 obr./min[1].

Jednostkowe zużycie benzyny kształtowało się na poziomie 0,36 kg (0,43 dm³) na 1 KM w ciągu godziny, a zużycie oleju – 0,07 kg (0,08 dm³) na 1 KM w ciągu godziny[1][5]. Clerget 9Z mógł pracować ze śmigłem ciągnącym lub pchającym[2].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Silniki Clerget 9Z używane były w wielu brytyjskich i francuskich samolotach okresu I wojny światowej. Stosowano go do napędu następujących płatowców:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Grey 1990 ↓, s. 278 podaje, że stopień sprężania wynosił 4:1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Angle 1921 ↓, s. 124.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Lumsden 2003 ↓, s. 133.
  3. a b c Les moteurs d’aviation 1916 ↓, s. 195.
  4. Angle 1921 ↓, s. 125.
  5. a b c Grey 1990 ↓, s. 278.
  6. Munson 1969 ↓, s. 169.
  7. Lumsden 2003 ↓, s. 133–134.
  8. Munson 1969 ↓, s. 39.
  9. Munson 1969 ↓, s. 40.
  10. a b c d e f g h i j k l m Lumsden 2003 ↓, s. 134.
  11. Munson 1969 ↓, s. 170.
  12. Munson 1969 ↓, s. 166.
  13. Munson 1969 ↓, s. 83.
  14. Munson 1969 ↓, s. 107.
  15. Grey 1990 ↓, s. 68.
  16. Munson 1969 ↓, s. 110.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]