Royal Aircraft Factory F.E.8

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
F.E.8
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

Royal Aircraft Factory

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

1 osoba

Historia
Data oblotu

1915

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik rotacyjny

Moc

74-80 kW

Wymiary
Rozpiętość

9,60 m

Długość

7,22 m

Wysokość

2,80 m

Powierzchnia nośna

20,2 m²

Masa
Własna

436 kg

Startowa

670 kg

Osiągi
Prędkość maks.

150 km/h

Pułap

4400 mm

Długotrwałość lotu

2,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x karabin maszynowy Lewis kalibru 7,7 mm
Rzuty
Rzuty samolotu

Royal Aircraft Factory F.E.8 – brytyjski samolot myśliwski z okresu I wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Konstruktorem samolotu F.E.8 był J. Kennworthy. Oblot samolotu odbył się w październiku 1915 roku, jednak pierwszy dywizjon przezbrojono w te samoloty dopiero w sierpniu 1916 roku. Samolot był porównywalny ze zbliżonym konstrukcyjnie Airco DH.2, ale ponieważ wszedł do uzbrojenia później nie odniósł większych sukcesów. Ze służby został wycofany w połowie 1917 roku. Wyprodukowano ponad 200 myśliwców tego typu.

Opis[edytuj | edytuj kod]

F.E.8 był samolotem dwupłatowym o konstrukcji mieszanej. Kratownica gondoli kadłuba wykonana z rurek stalowych, krytych blacha aluminiową. Skrzydła drewniane, kryte płótnem. Podwozie dwukołowe. Silnik rotacyjny z czterołopatowym śmigłem pchającym, typu Gnome (74 kW), Le Rhône (80 kW) lub Clerget (80 kW). Załoga jednoosobowa. Samolot uzbrojony był w pojedynczy karabin maszynowy Lewis zamocowany w gondoli, przed kabiną pilota.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0224-6.