Codemasters

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Codemasters
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Warwickshire

Data założenia

1986

brak współrzędnych
Strona internetowa

Codemasters (wcześniejsza nazwa Code Masters) jest jednym z najstarszych brytyjskich producentów i wydawców gier komputerowych. Dyrektorem generalnym firmy jest Rod Cousens (poprzednio w Acclaim). W 2005 Codemasters został uznany za najlepszego niezależnego wydawcę przez ogólnoświatowy miesięcznik wydawców gier komputerowych "Develop". Dnia 14 grudnia 2020 pojawiła się informacja, że EA planuje wykupić Codemasters za 1,2 miliarda dolarów[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Firma została założona w 1986 roku przez Richarda i Davida Darlingów (wcześniej pracowali dla Mastertronic). Codemasters szybko odniosło sukces na rynku gier dla komputerów ZX Spectrum, tworząc proste logiczne zagadki, polegające na połączeniu ze sobą różnych elementów (puzzli). Najlepszym przykładem takich gier jest seria Dizzy. Dizzy stał się nieoficjalną maskotką ZX Spectrum. Początkowo gry wydawano na popularną wówczas platformę ZX Spectrum. Wkrótce, kolejne części, a było ich aż 8 powstawały także na inne komputery, między innymi Atari ST, Amigę, Nintendo Entertainment System (w Polsce klon Pegasus), czy później zwykły pecet. Gry z Dizzym cieszyły się ogromną popularnością, a przy tym były tanie. W 1993 r. wydano ostatnią grę z tej serii.

Gry wydawane przez Codemasters w latach 80. były unikalne pod względem niskich cen. Jednak kiedy w 1992 roku firma rozpoczęła produkcje lepszych, wysokobudżetowych gier, wielu fanów oraz magazyny branżowe oskarżyły wydawcę o komercyjny kierunek działań.

Na początku lat 90. Darlingowie wynaleźli urządzenie do oszukiwania w grach. Game Genie pozwalało modyfikować stan pamięci konsoli, zmieniając w ten sposób różne wartości w grze (ilość życia, zdrowia itp.). Game Genie było przedmiotem procesu, w którym Nintendo bezskutecznie starało się zablokować sprzedaż urządzenia[2][3]. Darlingowie opracowali też technologię, dzięki, której Codemasters mogło wydawać własne nielicencjonowane gry na konsolę Nintendo, obchodząc zabezpieczenia konsoli.

Z czasem gdy rynek 8-bitowych komputerów zaczął maleć, Codemasters zaczął rozszerzać wpływy na rynek konsol 16-bitowych. Efektem tego są ostatnie gry z serii Dizzy, Micro Machines oraz Pete Sampras Tennis.

Twórcy przedsiębiorstwa zostali uhonorowani nagrodą ELSPA Hall of Fame[4].

Codemasters dzisiaj[edytuj | edytuj kod]

Obecnie Codemasters kontynuuje wydawanie gier najnowszej generacji. Można do nich zaliczyć serie: TOCA Touring Car Championship, Colin McRae Rally, seria Brian Lara International Cricket oraz Operation Flashpoint.

9 maja 2008 roku Codemasters dostała licencje na gry o tematyce Formuła 1 i powiadomiła, że będzie je rozpowszechniać na konsole (w tym przenośne) oraz komputerach PC. Umowa pozwala Codemasters na wykorzystanie w grach torów wyścigowych, zespołów, bolidów oraz podobizn kierowców[5][6].

4 czerwca 2011 roku nastąpił atak hakerów na firmę Codemasters, podczas którego wykradziono prywatne dane użytkowników[7].

Obecnie Codemasters należy do EA które jest wydawcą wszystkich gier z brytyjskiego studia.

Lista wydanych gier[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. EA kupuje Codemasters za 1,2 miliarda dolarów, AntyWeb, 14 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-14] (pol.).
  2. Entuzjasta Gier, Codemasters – historia firmy (część 1), Entuzjasta Gier, 22 czerwca 2019 [dostęp 2019-08-16] (pol.).
  3. NESWORLD.COM – GAME GENIE – THE VIDEO GAME ENHANCER (NINTENDO ENTERTAINMENT SYSTEM – NES), www.nesworld.com [dostęp 2019-08-16].
  4. Codemasters Honored. „Retro Gamer”. 1. s. 7. 
  5. Codemasters secures official FORMULA ONE video game licence – product line to be jewel in racing game crown.
  6. F1 reaches new video game licensing deal.
  7. Alex Sassoon Coby: Codemasters' customer data compromised. GameSpot, 2011-06-10. [dostęp 2011-06-12]. (ang.).
  8. Rafał Nguyen: Recenzja gry F1 2019: Najlepsza odsłona serii F1 od Codemasters?. MOTORSPORT GRAND PRIX, 2019-06-28. [dostęp 2019-09-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]