Przejdź do zawartości

Conway Twitty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conway Twitty
Ilustracja
Imię i nazwisko

Harold Lloyd Jenkins

Data i miejsce urodzenia

1 września 1933
Friars Point

Data i miejsce śmierci

5 czerwca 1993
Springfield

Instrumenty

śpiew, gitara

Gatunki

country, rock and roll

Aktywność

1955–1993

Współpracownicy
Loretta Lynn
Strona internetowa

Conway Twitty, właśc. Harold Lloyd Jenkins (ur. 1 września 1933 w Friars Point, zm. 5 czerwca 1993 w Springfield) – amerykański piosenkarz i autor piosenek. Zaczynał karierę w latach 50. jako muzyk rockandrollowy. Od 1965 do 1993 był wykonawcą country.

Już drugi singel Twitty'ego, wydany w 1958 "It's Only Make Believe", trafił na szczyt amerykańskiej listy przebojów Billboard Hot 100[1]. W 1959 do pierwszej dziesiątki trafiły także jego wykonania piosenek "Danny Boy" (10. pozycja) i "Lonely Blue Boy" (6. pozycja)[1]. Od tego czasu żaden z singli Twitty'ego nie znalazł się w pierwszej dwudziestce listy[1].

Jako piosenkarz country Conway Twitty zadebiutował w 1966. Początkowo jego twórczość wzbudzała niewielkie zainteresowanie wśród fanów gatunku[2]. Passę tę Twitty przerwał w 1968 singlem "The Image of Me", który trafił na 5. pozycję amerykańskiej listy przebojów country magazynu "Billboard"[1]. Kolejny singel "Next in Line" trafił już na szczyt zestawienia[1]. Od tej chwili aż do 1990 każdego roku piosenki Twitty'ego trafiały do pierwszej dziesiątki Hot Country, zaś od 1968 do 1977 każdy z wydanych przez niego singli (poza reedycjami) osiągał przynajmniej 4. miejsce na tej liście[1]. Jeden z nich, autorski utwór "Hello Darlin'" z 1970, otrzymał w 1999 nagrodę Grammy Hall of Fame Award.

W 1970 Twitty nawiązał współpracę z piosenkarką Lorettą Lynn[2]. Wydane przez duet w 1971 albumy We Only Make Believe oraz Lead Me On uzyskały status złotych płyt. Za piosenkę "After the Fire is Gone" Lynn i Twitty otrzymali nagrodę Grammy w kategorii Best Country Performance by a Duo or Group with Vocal. Duet zyskał także uznanie Country Music Association i Academy of Country Music, które kilkakrotnie przyznawały mu tytuł najlepszego duetu wokalnego (CMA w 1972, 1973, 1974 i 1975; ACM w 1971, 1974, 1975, 1976). Lynn i Twitty występowali i nagrywali wspólnie także w latach 80. i na początku 90.

Twitty pomyślnie kontynuował również karierę solową. W 1975 Academy of Country Music nagrodziła go w kategorii "Najlepszy wokalista". W 1986 liczba przebojów Twitty'ego, które znalazły się na 1. pozycji listy Hot Country Songs, sięgnęła rekordowego wyniku 40 piosenek[1]. Osiągnięcie to pobił po 20 latach obecny rekordzista, George Strait.

Conway Twitty zmarł 5 czerwca 1993 w Springfield w Missouri[3] po tym, jak poczuł się źle po koncercie w oddalonym o ok. 70 km Branson[4]. Wykryto u niego tętniaka aorty brzusznej[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Conway Twitty > Charts & Awards > Billboard Singles. AllMusic. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  2. a b Stephen Thomas Erlewine: Conway Twitty > Biography. AllMusic. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  3. Country singer Conway Twitty dies in hospital. The Independent, 6 czerwca 1993. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
  4. a b CONWAY TWITTY. [w:] Inductees [on-line]. Country Music Hall of Fame® and Museum. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]