Cztery noce z Anną
Gatunek |
psychologiczny |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
15 maja 2008 |
Kraj produkcji | |
Język |
polski |
Czas trwania |
101 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Alfama Films |
Dystrybucja |
Cztery noce z Anną – polsko-francuski film psychologiczny z 2008 roku w reżyserii Jerzego Skolimowskiego, nakręcony na podstawie scenariusza Ewy Piaskowskiej i Skolimowskiego.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Film przedstawia historię chorobliwie nieśmiałego mężczyzny Leona Okrasy, pracującego w spalarni odpadów medycznych prowincjonalnego szpitala, który jest zakochany w pielęgniarce z tego szpitala, Annie. Pewnego dnia Anna zostaje zgwałcona, a Leon jej nie pomaga. Później postanawia uśpić ją lekiem nasennym i spędza z nią cztery noce w jej mieszkaniu, ale nie po to żeby ją wykorzystać, ale po prostu czuć jej obecność i okazać miłość. Później zostaje oskarżony o gwałt i trafia do więzienia. W trakcie procesu Anna uświadamia sobie, że nie jest on jej gwałcicielem, tylko szaleńczo zakochanym w niej mężczyzną. Jednak po pewnym czasie, przestaje przychodzić do niego na widzenia. Po wyjściu z więzienia Okrasa z rozpaczą stwierdza, że Anna już nie pracuje w szpitalu i wyprowadziła się[1][2].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Artur Steranko jako Leon Okrasa
- Kinga Preis jako Anna P.
- Jerzy Fedorowicz jako dyrektor szpitala
- Redbad Klijnstra jako sędzia
- Jakub Snochowski jako aspirant Kwiatkowski
- Barbara Kołodziejska jako babcia
- Małgorzata Buczkowska jako koleżanka Anny
- Anna Lenartowicz jako pielęgniarka
- Urszula Bartos-Gęsikowska jako kasjerka
- Anna Szawiel jako ekspedientka w sklepie jubilerskim
- Marcin Jędrzejewski jako więzień 2
- Zbigniew Konopka jako więzień 1
- Judyta Paradzińska jako sędzia
- Witold Wieliński jako więzień z gazetą
Produkcja i wydanie
[edytuj | edytuj kod]Film był kręcony w Szczytnie (m.in. Jezioro Domowe Małe) i Pasymiu[1].
Premiera filmu miała miejsce podczas 61. MFF w Cannes, gdzie otwierał on przegląd Quinzaine des Réalisateurs[3]. Inaugurował on również festiwal filmów w La Rochelle (27 czerwca 2008)[4] i przegląd filmów europejskich w Cinémathèque Française w Paryżu (2 lipca 2008)[5].
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]Cztery noce z Anną zostały entuzjastycznie przyjęte przez krytyków francuskich. Jean Roy z „L’Humanité” pisał, że „Bardzo nowoczesne w swojej konstrukcji splecionych narracji dzieło jednocześnie zanurza się w kulturze filmowej pokolenia nowej fali”[6]. Recenzentka „Le Figaro” Marie-Noëlle Tranchant twierdziła, że film „współgra z jego dziwnym, niemal autystycznym bohaterem, dla którego miłość jest niespokojną fantazją i delikatnym oddaniem. Przypomina, że dawno nieobecny na ekranie Skolimowski to świetny filmowiec”[6]. Zdaniem Eithne O'Neill z „Positif” dzieło Skolimowskiego „łączy w sobie werwę krytyki społecznej ze współczuciem”[6]. Jean-Luc Douin z „Le Monde” wyraził opinię, że „Skolimowski utrzymuje przez cały czas dwuznaczną atmosferę, która oddaje nerwowość tego nieprzeniknionego zalotnika [...] bohatera, którego marność chwyta za gardło”[6].
Recenzje Czterech nocy z Anną były bardziej spolaryzowane w Polsce. Michał Burszta z Filmwebu stwierdzał, że „Skolimowski nie generalizuje, nie stawia diagnoz, nie oskarża i nie poucza. Wierzy w siłę poszczególnych scen, wierzy w siłę dobrego kadru”[7]. Błażej Hrapkowicz z „Kina” zaznaczał, że „Bez podpierania się banalną moralistyką Skolimowski pyta, co uważamy za miłość i czy przypadkiem nasza definicja nie jest zbyt wąska”[8]. W innym tonie jednak pisała Magdalena Skorus z film.org.pl, zarzucając reżyserowi pretensjonalność: „film, który miał być psychologicznym dramatem, okazał się prowincjonalnym melodramatem żerującym na ludzkim nieszczęściu i upośledzeniu”[9]. Podobnie krytyczna wobec Czterech nocy z Anną była Ewa Mazierska, zarzucając Skolimowskiemu porzucenie tematyki społecznej oraz odtwarzanie fantazmatów kobiety:
niezdolność zmierzenia się bohaterów Skolimowskiego z prawdziwymi kobietami jest dla mnie głównym świadectwem owego przysłowiowego już uszkodzenia czy wręcz chłopięctwa jego bohaterów. […] reżysera socjologiczne i historyczne spojrzenie na świat przestało interesować; liczą się jedynie tajniki ludzkiej duszy i może jeszcze kilka domów, w których te dusze mieszkają[10].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Rok | Festiwal | Nagroda | Odbiorca[1] |
---|---|---|---|
2008 | Festiwal Polskich Filmów Fabularnych | Nagroda za scenografię | Marek Zawierucha |
Nagroda za dźwięk | Frederic De Ravignan
Philippe Lauliac Gerard Rousseau | ||
Wyróżnienie Jury | Jerzy Skolimowski | ||
Nagroda Festiwali i Przeglądów Filmu Polskiego za Granicą | Jerzy Skolimowski | ||
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio | Nagroda Specjalna Jury | Jerzy Skolimowski | |
2009 | The New York Polish Film Festival | Nagroda "Ponad Granicami" im. Krzysztofa Kieślowskiego | Jerzy Skolimowski |
Festiwal Reżyserii Filmowej w Świdnicy | Festiwal Reżyserii Filmowej | Jerzy Skolimowski | |
Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej "Prowincjonalia" | Nagroda Dziennikarzy | Jerzy Skolimowski | |
"Jańcio Wodnik" za najlepszą rolę męską | Artur Steranko | ||
"Jańcio Wodnik" za muzykę | Michał Lorenc | ||
"Jańcio Wodnik" za zdjęcia | Adam Sikora | ||
Polska Akademia Filmowa | Orzeł za najlepszą reżyserię | Jerzy Skolimowski | |
Orzeł za najlepsze zdjęcia | Adam Sikora |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Cztery noce z Anną w bazie filmpolski.pl
- ↑ Jerzy Skolimowski , Cztery noce z Anną, wyd. DVD, Warszawa: Gutek Film, 2008 .
- ↑ "Cztery noce z Anną" [online], Polki.pl, 24 kwietnia 2008 [dostęp 2022-01-16] .
- ↑ "Cztery noce z Anną" Jerzego Skolimowskiego w Paryżu [online], Filmweb, 3 lipca 2008 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
- ↑ Quatre nuits avec Anna (Jerzy Skolimowski, 2007) - La Cinémathèque française [online], Cinémathéque Française [dostęp 2022-01-16] .
- ↑ a b c d AlloCine, Quatre nuits avec Anna: Les critiques presse [online] [dostęp 2022-10-24] (fr.).
- ↑ Michał Burszta , Powrót "dryfującego outsidera" - Recenzja filmu Cztery noce z Anną (2008) [online], Filmweb, 2008 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
- ↑ Błażej Hrapkowicz , Cztery noce z Anną, „Kino”, wrzesień 2008, s. 87 .
- ↑ Magdalena Skorus , CZTERY NOCE Z ANNĄ. Regres w stylu retro [online], film.org.pl, 24 stycznia 2018 [dostęp 2022-10-24] (pol.).
- ↑ Ewa Mazierska , Powrót chłopca, „Kino”, wrzesień 2008, s. 24–27 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Cztery noce z Anną w bazie filmpolski.pl
- Cztery noce z Anną w bazie IMDb (ang.)
- Cztery noce z Anną w bazie Filmweb