Jerzy Fedorowicz
| ||
![]() | ||
Imię i nazwisko | Jerzy Feliks Fedorowicz | |
Data i miejsce urodzenia | 29 października 1947 Polanica-Zdrój | |
Zawód | aktor, reżyser teatralny, polityk | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() | ||
![]() |
Jerzy Feliks Fedorowicz (ur. 29 października 1947 w Polanicy-Zdroju) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny, poeta i polityk, poseł na Sejm V, VI i VII kadencji (2005–2015), senator IX i X kadencji (od 2015).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na PWST w Krakowie. Jako aktor związany z krakowskimi teatrami Rozmaitości i Starym oraz Państwowymi Teatrami Dramatycznymi w Szczecinie. W 1989 został dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Ludowego w Nowej Hucie.
Laureat wielu nagród i wyróżnień m.in. Nagrody Polcul Foundation, Nagrody Wojewody Krakowskiego, Nagrody Prezydenta Miasta Krakowa, Nagrody Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej, Nagrody CTN „Monar” Kraków (wolontariusz 1996), pierwszej nagrody Prezydenta RP w dziedzinie sztuki dla dzieci i młodzieży (w 2005).
W 2014 ukazała się książka Lodołamacz Fedor, wywiad-rzeka, w którym Jerzego Fedorowicza przepytuje krakowski dziennikarz muzyczny Jarosław Szubrycht[1].
Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]
W latach 90. był najpierw dyrektorem Wydziału Kultury Urzędu Miasta Krakowa, następnie radnym krakowskiej rady miejskiej i przewodniczącym Komisji Kultury (1994–1998). Od 1998 do 2005 sprawował mandat radnego sejmiku małopolskiego I i II kadencji, w którym również przewodniczył Komisji Kultury. Do 2002 reprezentował Unię Wolności, reelekcję uzyskał z listy Wspólnoty Małopolskiej. Później przystąpił do Platformy Obywatelskiej.
W wyborach parlamentarnych w 2005 z ramienia PO został wybrany na posła V kadencji w okręgu krakowskim z wynikiem 5694 głosów. Znalazł się w gronie najlepszych 15 posłów V kadencji w rankingu „Polityki”. Zasiadał m.in. w Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 15 649 głosów. Został wiceprzewodniczącym Komisji Kultury i Środków Przekazu, członkiem Komisji Łączności z Polakami za Granicą, przedstawicielem Delegacji Parlamentarnej do Zgromadzenia Parlamentarnego Sejmu i Senatu RP, Sejmu Republiki Litewskiej i Rady Najwyższej Ukrainy, członkiem grup parlamentarnych polsko-ekwadorskiej, polsko-rosyjskiej, polsko-tajwańskiej oraz polsko-ukraińskiej. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 28 383 głosy[2].
W 2015 wystartował do Senatu z rekomendacji PO w okręgu nr 32. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 72 044 głosy[3]. W listopadzie 2016 został powołany na funkcję wiceministra kultury i dziedzictwa narodowego w gabinecie cieni utworzonym przez Platformę Obywatelską[4]. W 2019 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję, otrzymując 117 177 głosów[5].
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Zajął się także pracą z tzw. trudną młodzieżą, m.in. wyreżyserował przedstawienie Romea i Julii w Teatrze Ludowym, w którym zagrali przedstawiciele skinheadów i punków (1991–1992). Był prowadzącym program Zadyma w TVP2.
We współpracy z krakowskimi szkołami wyższymi (m.in. z UJ) przygotował uchwałę ustanawiającą rok 2007 Rokiem Stanisława Wyspiańskiego jako hołd w setną rocznicę śmierci krakowskiego artysty. Podjął pracę nad projektem wprowadzenia do uczelni artystycznych kierunku „Terapia przez sztukę”. Bierze udział w akcjach charytatywnych Fundacji Mam Marzenie, Koliber, Dar Serca i innych. Założył Fundację Teatru Ludowego w Krakowie, działającą w obszarze terapii przez sztukę, pełni funkcję członka rady tej fundacji.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syn Aliny z Kłopotowskich i Eugeniusza (także aktora). Od 1969 był żonaty z Elżbietą Krywsza-Fedorowicz, krakowską scenograf[6], która zmarła w 2018[7]. Ma dwóch synów: Filipa (adwokata) i Jerzego (samorządowca).
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
- 1967: Koncert życzeń jako motocyklista
- 1970: Pułapka jako żołnierz
- 1972: Kopernik jako uczony
- 1974: Potop jako Braun
- 1975: Znikąd donikąd jako Ren
- 1975: Noce i dnie jako kolega Tomaszka w Wapiennikach
- 1976: Spokój jako kolega Gralaka z więzienia
- 1976: Ocalić miasto jako pracownik poczty stemplujący listy
- 1977: Pani Bovary to ja jako sąsiad Andrzej
- 1978: Aktorzy prowincjonalni jako Michał
- 1978: Ślad na ziemi jako inżynier Madej
- 1979: Szansa jako lekarz
- 1980: Królowa Bona jako Dzierżawca Mikołaj Wilga
- 1980: Z biegiem lat, z biegiem dni... jako Żandarm
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Tomek Gierusz (odc. 12 i 13)
- 1982: Odlot jako towarzysz Sobol
- 1984: Bogusław Schaeffer – Poza schematem
- 1984–1987: Zdaniem obrony jako Marek Korytko
- 1986: Biała wizytówka
- 1986: Bohater roku jako towarzysz Kulepa
- 1986: Magnat
- 1987: Śmierć Johna L. jako Krzysztof
- 1988: Dekalog II jako Janek
- 1991: Pogranicze w ogniu jako kierowca Gienio (odc. 17 i 24)
- 1994: Śmierć jak kromka chleba
- 1995: Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce jako wachmistrz
- 1996: Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front jako wachmistrz
- 1999: Przygody dobrego wojaka Szwejka jako wachmistrz
- 2001: Historia filozofii po góralsku według ks. Józefa Tischnera
- 2006: Mrok jako burmistrz Stanisław Pałek
- 2006: Nadzieja
- 2007: Ekipa jako poseł Marcinek
- 2008: Cztery noce z Anną, jako dyrektor szpitala
- 2009: Jan z drzewa jako prezes
- 2011–2013: Przepis na życie, jako generał, ojciec Beaty
- 2014: Na dobre i na złe jako Staszek Kalinowski (odc. 555)
- 2014: Obywatel jako pan poseł
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi (2000)[8]
- Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)
- Krzyż Honorowy Republiki Austrii (2004)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Fedorowicz: Nazywali mnie lodołamaczem. rp.pl, 23 października 2014. [dostęp 2015-06-13].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-13].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
- ↑ Poznaj skład Gabinetu Cieni. gabinetcieni.org. [dostęp 2016-11-18].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Puentę dopisało życie. dziennikpolski24.pl, 5 grudnia 2009. [dostęp 2018-05-30].
- ↑ Elżbieta Krywsza-Fedorowicz. wyborcza.pl, 29 maja 2018. [dostęp 2018-05-30].
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 39
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła VI kadencji. [dostęp 2015-06-13].
- Jerzy Fedorowicz w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-06-13].
- Jerzy Fedorowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2015-06-13] .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Fedorowicz w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2015-06-13].
- Jerzy Fedorowicz w bazie Filmweb. [dostęp 2015-06-13].
- Absolwenci Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
- Laureaci Nagrody Miasta Krakowa
- Ludzie urodzeni w Polanicy-Zdroju
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy Unii Wolności
- Polscy aktorzy filmowi
- Polscy aktorzy teatralni
- Polscy reżyserzy teatralni
- Posłowie z okręgu Kraków
- Radni Krakowa
- Radni sejmiku województwa małopolskiego
- Senatorowie z województwa małopolskiego (od 2001)
- Urodzeni w 1947