Dąbrówka (gmina Sieradz)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
256[2] |
Strefa numeracyjna |
43 |
Kod pocztowy |
98-200[3] |
Tablice rejestracyjne |
ESI |
SIMC |
0713480 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sieradz | |
51°32′41″N 18°42′43″E/51,544722 18,711944[1] |
Dąbrówka (do 2008 Dąbrówka Sieradzka) – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Sieradz. Leży nad Żegliną, w odległości 4 km od Sieradza. Do 2007 roku nosiła nazwę Dąbrówka Sieradzka[4].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Części wsi
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0713496 | Mokre | część wsi |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1407 r. W drugiej połowie XVIII w. wieś była własnością Sucheckich herbu Poraj, od nich w 1816 r. Dąbrówkę kupiła Teresa z Podczaskich Morawska i przekazała synowi Teodorowi Morawskiemu (1797–1879), działaczowi politycznemu, publicyście i historykowi. Morawski, gdy osiadł w Dąbrówce, związał się z opozycją kaliską braci Bonawentury i Wincentego Niemojowskich. Po wybuchu powstania listopadowego stał na czele misji dyplomatycznej, która pertraktowała z rządem francuskim i izbą deputowanych w sprawie pomocy dla powstania. Wkrótce wrócił do Warszawy, został posłem, a następnie członkiem komisji do spraw dyplomatycznych. Dnia 20 sierpnia 1831 r. został powołany na ministra spraw zagranicznych w rządzie gen. J. Krukowieckiego. Po upadku powstania musiał uciekać z kraju. Dąbrówkę skonfiskowali Rosjanie. Morawski umarł w Paryżu. Wieś na publicznej licytacji kupuje siostra Teodora – Konstancja z Morawskich-Parczewska, która w 1838 r. dobra te odsprzedaje Feliksowi Podczaskiemu. W 1857 r. Dąbrówkę nabywa Leopold Strzeszewski i w rękach jego rodziny majątek ten pozostaje do II wojny światowej, z tym że sukcesorzy Leopolda przeprowadzili działy majątkowe, a ostatnim właścicielem dworu był Tadeusz Strzeszewski.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]W Dąbrówce do około 1975 r. stał murowany dwór zbudowany w końcu XVIII w. W odróżnieniu od innych dworów miał dwa ganki wsparte na kolumnach. Po przydworskim parku zostały jedynie nieliczne drzewa, a wśród nich pomnikowe dęby.
W zachodniej części wsi (na posesji Walentego Fornalczyka) stoi kapliczka murowana z początku XIX w. z rzeźbą św. Wawrzyńca – według tradycji na mogile żołnierzy napoleońskich, zabitych tu przez kozaków.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 22601
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 217 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektu fizjograficznego. [w:] Dz.U. z 2007 r. nr 245, poz. 1811 [on-line]. Min. Spraw Wewnętrznych i Administracji. [dostęp 2010-09-15]. (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).