Dariusz Górecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Górecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1946
Poznań

Senator VI kadencji
Okres

od 19 października 2005
do 4 listopada 2007

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dariusz Maciej Górecki (ur. 21 stycznia 1946 w Poznaniu) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, senator VI kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1969 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W 1974 zdał egzamin sędziowski, w 1976 uzyskał uprawnienia radcy prawnego. W 1979 został doktorem nauk prawnych, w 1992 uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 2003 tytuł profesora nauk prawnych.

Od 1971 pracuje na Uniwersytecie Łódzkim, od 2006 na stanowisku profesora zwyczajnego. W 2002 objął kierownictwo Katedry Prawa Konstytucyjnego (poprzednio pełnił tę funkcję w latach 1996–1999) oraz Zakładu Polskiego Prawa Konstytucyjnego. W latach 1993–1996 zasiadał w Senacie UŁ, w 2002 został wiceprzewodniczącym Uczelnianej Komisji Wyborczej UŁ oraz przewodniczącym Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów. Był także członkiem komisji oceniającej nauczycieli akademickich w latach 1994–1996. Zajmował też stanowisko dziekana Wydziału Administracji w Salezjańskiej Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania w Łodzi oraz kierownika Katedry Prawa Administracyjnego, Nauk Administracyjnych i Społecznych na tej uczelni.

Opublikował jako autor, współautor lub redaktor około 100 prac naukowych w tym 4 monografie, 5 skryptów, 2 podręczniki, artykuły, hasła encyklopedyczne. Kilkanaście publikacji zostało również wydanych za granicą (Czechy, Litwa, Słowacja, Włochy i Wielka Brytania). Pod jego kierunkiem powstało kilka prac doktorskich (w tym autorstwa Anny Młynarskiej-Sobaczewskiej[1] i Konrada Składowskiego[2]) oraz około 100 prac magisterskich. Recenzował kilkanaście rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Trzykrotnie powierzano mu opiniowanie programów badawczych przez Grant Agency of the Czech Republic w stosunku do zespołów badawczych Uniwersytetu Karola w Pradze.

W latach 1994–2005 był radnym rady miejskiej w Łodzi. Działał w Porozumieniu Polskich Chrześcijańskich Demokratów i Stronnictwie Konserwatywno-Ludowym – Ruch Nowej Polski. W 2005 z ramienia Prawa i Sprawiedliwości uzyskał mandat senatorski w okręgu sieradzkim. Zasiadał w Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, przewodniczył Polsko-Litewskiej Grupie Parlamentarnej. W wyborach parlamentarnych w 2007 nie ubiegał się o reelekcję.

Został członkiem Łódzkiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[3].

Od 1980 należy do NSZZ „Solidarność”. Podjął działalność w Stowarzyszeniu Polskich Chrześcijańskich Demokratów, Społecznym Komitecie Pamięci Józefa Piłsudskiego w Łodzi, Stowarzyszeniu Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej. Zasiadł we władzach Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego, należy do Łódzkiego Towarzystwa Naukowego i Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Złotą Odznaką Uniwersytetu Łódzkiego w 1993, Złotym Krzyżem Zasługi w 1993[4], Medalem Facultas Iuris Et Administrationis Universitas Nicolai Coprenici w 2004, Medalem w Służbie Społeczeństwu i Nauce w 2004, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 2005, Medalem Libera Universita Internazionale Degli Studi Sociali w 2006.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Młynarska-Sobaczewska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-12-11].
  2. Konrad Składowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-24].
  3. Łódzki Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 18 maja 2010. [dostęp 2017-09-19].
  4. M.P. z 1993 r. nr 47, poz. 450

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]