Dariusz Jarosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Jarosz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

10 października 1959
Mielec

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1990 – historia najnowsza
Instytut Historii PAN

Habilitacja

1999 – historia polityki, historia społeczna
Instytut Historii PAN

Profesura

2003

profesor
Instytut

Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk

Dariusz Stefan Jarosz (ur. 10 marca 1959 w Mielcu[1]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, specjalizujący się w najnowszej historii Polski, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską poświęconą Młodzieży Wszechpolskiej pisał na seminarium Szymona Rudnickiego. W 1990 obronił pracę doktorską pt. Obraz chłopa w krajowej publicystyce czasopiśmienniczej 1944–1959 (promotor: Tomasz Szarota). Habilitował się w 1999 na podstawie rozprawy Polityka władz komunistycznych w Polsce w latach 1948–1956 a chłopi. W 2003 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W swoich badaniach koncentruje się na historii społecznej PRL.

Pracuje w Zakładzie Badań nad Dziejami Polski po 1945 roku IH PAN. Był pracownikiem Instytutu Historii Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach.

Wśród wypromowanych przez niego doktorów znalazł się Hubert Wilk.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • W krzywym zwierciadle. Polityka władz komunistycznych w Polsce w świetle plotek i pogłosek z lat 1949–1956, Warszawa 1995 (z Marią Pasztor)
  • Polacy a stalinizm 1948–1956, Warszawa 2000.
  • Masy pracujące przede wszystkim" : organizacja wypoczynku w Polsce 1945–1956, Kielce 2003.
  • Afera mięsna : fakty i konteksty, Toruń 2004 (z Marią Pasztor)
  • Stosunki polsko-francuskie 1944–1980, Warszawa 2008 (z Marią Pasztor)
  • Mieszkanie się należy… Studium z peerelowskich praktyk społecznych, Warszawa 2010.
  • Wypoczynek zorganizowany dzieci i młodzieży w Polsce w XX wieku : studia, Wrocław 2012.
  • Skazani na podległość. Z dziejów stosunków polsko-włoskich 1945–1958, Warszawa 2013 (z Marią Pasztor)
  • Rzeczy, ludzie, zjawiska. Studia z historii społecznej stalinizmu w Polsce, Warszawa 2017
  • Nie tylko Fiat : z dziejów stosunków polsko-włoskich 1945–1989, Warszawa 2018 (z Marią Pasztor)
  • Increase supply, reduce demand and punish severely : a contextual history of meat in communist Poland, Berlin 2020 (z Marią Pasztor)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 562

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]