Dariusz Paradowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dariusz Paradowski
Data i miejsce urodzenia

1966
Gdańsk

Typ głosu

kontratenor

Gatunki

opera

Zawód

solista operowy, pedagog

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Dariusz Paradowski (ur. w 1966 w Gdańsku) – polski śpiewak operowy, kontratenor sopranowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Śpiewał w chórze, jako pięciolatek rozpoczął naukę gry na fortepianie, kontynuując ją aż do ukończenia szkoły średniej, a międzyczasie pobierając lekcje gry na organach. Uczył się również gry na kontrabasie[1]. Brak źródeł opisujących i dokumentujących technikę wokalną Paradowskiego[potrzebny przypis]. Posiada on pełny rejestr barytonowy, jednocześnie operował pełną skalą sopranu uzyskując dźwięk różny od falsetu i praktycznie niespotykany wśród kontratenorów sopranowych[potrzebny przypis]. Stąd częściej nazywany jest sopranistą niż kontratenorem[potrzebny przypis].

Studia rozpoczął w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, gdzie kształcił się pod kierunkiem Alicji Legieć-Matosiuk, a następnie kontynuował edukację w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w klasie ówczesnego rektora Eugeniusza Sąsiadka, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem[1].

Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Jego repertuar obejmuje dzieła od muzyki dawnej, po formy współczesne. Specjalizuje się przede wszystkim w pieśniach baroku i operze klasycznej[2].

Dyrektor Stowarzyszenia Europe-Art z siedzibą w Paryżu. Współtwórca i reżyser Gdańskiej Opery Kameralnej[1]. Jest wykładowcą i profesorem Wydziału Wokalno-Aktorskiego katedry Wokalistyki III Wydziału Akademii Muzycznej w Gdańsku[3]. Jest twórcą, animatorem i dyrektorem istniejącego od 2002 roku Letniego Festiwalu Muzyki Kameralnej w Helu[2].

Nagrody i Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagrania[edytuj | edytuj kod]

  • 2008 – Pieśni D. Paradowski J. Cohen
  • 2005 – Muzyka Złotego Wieku w Polsce
  • 1998 – Z. Preisner, Requiem dla mojego przyjaciela
  • 1995 – Arie i duety operowe W.A. Mozarta
  • 1994 – F. Mendelssohn-Bartholdy, Oratorium Paulus

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Dariusz Paradowski – wizytówka. Akademia Muzyczna w Gdańsku. [dostęp 2010-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-05)].
  2. a b Notatka o Dariuszu Paradowskim. Letni Festiwal Muzyki Kameralnej w Helu. [dostęp 2010-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-03)].
  3. Prof. dr hab. Dariusz Gwidon Paradowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-07-14].[martwy link]