Przejdź do zawartości

David Garrett

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z David Garrett (skrzypek))
David Garrett
Ilustracja
David Garrett
Imię i nazwisko

David Christian Bongartz

Data i miejsce urodzenia

4 września 1980[1]
Akwizgran[1], Niemcy

Instrumenty

skrzypce

Zawód

muzyk

Odznaczenia
Order Zasługi Nadrenii Północnej-Westfalii
Strona internetowa

David Garrett, właściwie David Christian Bongartz[2][3] (ur. 4 września 1980 w Akwizgranie) – niemiecko-amerykański skrzypek i muzyk[4].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Akwizgranie w Nadrenii Północnej-Westfalii[5], w Niemczech jako syn amerykańskiej primabaleriny, Dove Marie Garrett, oraz niemieckiego prawnika i sędziego Georga Petera Bongartza[6]. Jako pseudonim artystyczny przyjął nazwisko matki[7].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Zaczął grać na skrzypcach w wieku czterech lat, a swoje pierwsze skrzypce otrzymał od brata. W wieku 5 lat wygrał pierwszy konkurs, a w wieku 7 lat dawał koncerty[5]. W wieku 11 lat, dzięki uprzejmości ówczesnego niemieckiego prezydenta Richarda von Weizsäckera, otrzymał swój pierwszy instrument Stradivarius[8].

Pierwszy duży koncert Garretta miał miejsce w 1991 r. z Filharmonikami Hamburskimi. Wtedy jego nazwisko zaczęło być znane i szybko dotarło do Zubina Mehty, który kilka lat później przyjął trzynastoletniego Garretta pod swoje skrzydła, oferując mu występy na wielu prestiżowych festiwalach. Mając trzynaście lat podpisał kontrakt z wytwórnią Deutsche Grammophon[7].

Studiował Royal College of Music[7] w Londynie. W 2004 ukończył Juilliard School Of Music, studiując pod kierunkiem skrzypka Itzhaka Perlmana[5].

W 2003 roku za 1 mln dolarów nabył skrzypce stworzone w 1772 roku przez Giovanniego Battistę Guadagniniego[5]. Pięć lat później uległy zniszczeniu w wyniku upadku Garretta po występie w London’s Barbican Hall. W 2007 roku grał z Filharmonią Izraela[9], koncertując w Stanach Zjednoczonych z orkiestrą w 2008 roku[9]. W 2009 roku wytwórnia Decca wydała jego album zatytułowany David Garrett[10]. Różnorodny repertuar zawierał kompozycje Bizeta oraz cover przeboju Michaela JacksonaSmooth Criminal[9]. Rok później powrócił z Rock Symphonies, płytą z utworami zespołów takich jak Nirvana, Guns N’ Roses czy Metallica[9]. Od 2009 roku gra na Stradivariusie z 1716[11].

W  2012 roku wydał kolejny album zatytułowany Music[10]. W 2014 roku ogłosił Crossoverową trasę koncertową.

W 2013 roku zagrał główną rolę w filmie Paganini: Uczeń diabła. W tym samym roku wydał album Garrett vs Paganini[10].

W 2015 roku wydał album Explosive[10], na którym znalazło się wiele jego własnych kompozycji. Wyruszył także w trzyletnią trasę koncertową Explosive Tour, w której uwzględnił także Polskę.

18 sierpnia 2017 David Garrett wypuścił nowy singiel promujący jego nadchodzący album „Bitter Sweet Symphony”, który z przyczyn technicznych został usunięty. Ponownie pojawił się 25 sierpnia 2017 roku na jego kanale Youtube. Nowy album artysty Rock Revolution[10] wydany został we wrześniu tego samego roku i promowały go 3 single wcześniej wspomniany „Bitter Sweet Symphony”, „In The Air Tonight” oraz „Stairway To Heaven”.

Pod koniec stycznia 2018 roku David zachorował na ostrą przepuklinę międzykręgową i zmuszony był odwołać koncerty od stycznia do kwietnia[12][13][14].

W czerwcu 2018 roku David ogłosił, że wraca na scenę w połowie września 2018 roku.

W sierpniu 2018 roku David ogłosił wydanie najnowszej płyty Unlimited Greatest Hits.

14 sierpnia 2020 wydał singiel promujący najnowszy album 'Alive -my soundtrack'

Płyty

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]

Pozostałe

[edytuj | edytuj kod]

Trasy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
  • David Garrett – Virtuoso Tour (2008)
  • David Garrett – Encore Tour (2009)
  • David Garrett – Classic Romance Tour (2010)
  • David Garrett – Rock Symphonies Tour (2010–2011)
  • David Garrett – Rock Anthems Tour (2012)
  • David Garrett – Orchester Tour (2013)
  • David Garrett – Music Tour (2013)
  • David Garrett – Classic Revolution Tour (2014)
  • David Garrett – Explosive (2016)
  • David Garrett – Unlimited Greatest Hits Live (2019)

+ wcześniejsze koncerty klasyczne oraz trasy po USA.

  • David Garrett Live – In Concert & In Private (2009)
  • David Garrett: Rock Symphonies – Open Air Live; znany także pod tytułem Live On A Summer Night (2011)
  • David Garrett: Legacy – Live In Baden Baden (2011)
  • David Garrett: Music – Live In Concert (2012)

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Radio Regenbogen Award (2008)
  • Echo Classic (2008) – album Virtuoso
  • GQ (2008) – Man of the year
  • Goldene Feder (maj 2009)
  • Goldener Geigenbogen (maj 2009)
  • Golden Camera (styczeń 2010)
  • World’s Fastest Violinist, Guinness World Record
  • Echo Classic (2010) – album Classic Romance
  • Echo Pop (2011) – album Rock Symphonies
  • Echo Classics (2012) – album Legacy
  • Echo Pop (2013) – album Music – Najlepszy Niemiecki Artysta Pop/Rock 2013.
  • Champagne-Preis für Lebensfreude (2013) – nagroda „Szampan Dla Uśmiechu”
  • Bambi (14.11.2013) – nagroda w kategorii ‘Klasyka’
  • Querdenker Awards 2014 (25.11.2014) – nagroda za wybitne osiągnięcia w dziedzinie muzyki.
  • Echo Classic (26.10.2014) – Bestseller Roku – album Garrett vs Paganini
  • Best Dressed Man Award 2014 (21 października 2014)
  • Frankfurt Music Prize 2017 (07.04.2017)

Nagrody za sprzedaż

[edytuj | edytuj kod]
  • Platyna - Rock Revolution (2018)
  • Złoto - Explosive (2015) (107.500 tys.)
  • Złoto -Timeless Brahms & Bruch Violin Concertos  (2014) (100 tys.)
  • Platyna – Garrett vs Paganini (2014)
  • Podwójna Platyna - Music (2013) (420 tys.)
  • Potrójne Złoto – Music (2013) (300 tys.)
  • Platyna – Music (2013) (200 tys.)
  • Złoto – Music (08.11.2012) (100 tys.)
  • Złoto – Legacy (2012)
  • Podwójna Platyna – Rock Symphonies 2 CD Deluxe Edition
  • Złoto – Rock Symphonies DVD
  • Platyna – Classic Romance
  • Podwójna platyna – Encore
  • Potrójne złoto – Live in private & in concert DVD
  • Platyna – Virtuoso i Encore (15.01.2010)
  • Złoto – Virtuoso i Encore (14.01.2009)

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David Garrett w bazie IMDb (ang.)
  2. David Garrett. Listal. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  3. Personalidade: David Garrett (Alemanha). InterFilmes.com. [dostęp 2017-11-07]. (port.).
  4. a b David Garrett w bazie Filmweb
  5. a b c d David Garrett (4 de Setembro de 1980). Filmow. [dostęp 2017-11-07]. (port.).
  6. Liz Jones (2015-04-05): Interview with violinist David Garrett: 'I thought my father hated me'. „Daily Mail”. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  7. a b c David Garrett w bazie Discogs.com (ang.)
  8. George Hart: The violin: its famous makers and their imitators. Londyn: 1885. [dostęp 2016-10-24].
  9. a b c d Chris True: Artist Biography. AllMusic. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  10. a b c d e Chris True: Discography. AllMusic. [dostęp 2018-03-21]. (ang.).
  11. Donna Doherty (2011-02-13): Hard-Core Classical: David Garrett's a crossover star with a Stradivarius. New Haven Register. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  12. David Garrett cancels another month of concerts after suffering slipped disc [online], the Strad, 31 stycznia 2018 [dostęp 2018-03-21] (ang.).
  13. Unfortunately David has to cancel upcoming concerts [online], David Garret, 22 lutego 2018 [dostęp 2018-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-22] (ang.).
  14. Cancellation of further concerts [online], David Garret, 13 marca 2018 [dostęp 2018-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-22] (ang.).