Dawid Carlos Marañón
| męczennik | |
| Data i miejsce urodzenia |
29 grudnia 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
1 października 1995 |
| Wspomnienie |
28 lipca |
| Atrybuty |
Palma |
Dawid Carlos Marañón SchP hiszp. Davíd Carlos Marañón (ur. 29 grudnia 1907 w Asarta – gmina Mendaza w prowincji Nawarra, zm. 28 lipca 1936 pod Purroy de la Solana) – hiszpański brat zakonny z Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych, ofiara prześladowań Kościoła katolickiego w czasach hiszpańskiej wojny domowej, zamordowany z nienawiści do wiary łac. odium fidei[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z dobrze sytuowanej, wielodzietnej, religijnej rodziny Carlosa Domingo i Gregori[3][4], mieszkających w obrębie Archidiecezji Pampeluny[1]. Po zakończeniu służby wojskowej[4] 9 kwietnia 1931 roku wstąpił do nowicjatu pasjonistów w Peralta de la Sal i tam 4 czerwca otrzymał habit[3]. Pierwsze śluby zakonne złożył 12 czerwca 1932 roku i odtąd służył jako kucharz i ogrodnik[3]. Przyjął imię zakonne Dawid od Przenajświętszego Sakramentu[5]. W tym czasie mistrzem nowicjuszy był Faustyn Oteiza Segura[3]. Uroczystą profesję zakonną złożył 12 lipca 1935 roku[3]. Cnotą pokory i pobożnością ujmował współbraci[1].
23 lipca 1936 roku do miasta wkroczyli komunistyczni bojówkarze z Binéfar próbując zająć szkołę pijarów, a następnie spalili kościół[6] i zniszczyli posąg św. Józefa Kalastego[4]. Zatrzymali i uwięzili Dawida Carlosa Marañón[7]. Ponieważ nie był duchownym, zaproponowano mu ocalenie za zdjęcie habitu co miało oznaczać symboliczne zerwanie z religią[7]. Ze świadomością konsekwencji odmówił i 28 lipca został rozstrzelany wraz z towarzyszącym mu ojcem Emanuelem Segurą Lópezem[1]. Jego ostatnie słowa brzmiały:
„Jakże musimy dziękować Bogu za to, że jesteśmy zakonnikami”[3].
Zginął mimo tego że nie był zaangażowany w konflikt i nie prowadził działalności politycznej[8]. Nieliczne relikwie przechowywane są w domu zgromadzenia pijarów w Peralta de la Sal, gdyż ciała męczenników polano benzyną i na miejscu spalono[7].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Zginął, mimo tego że nie był zaangażowany w konflikt i nie prowadził działalności politycznej[8].
1 października 1995 roku na rzymskim Placu Świętego Piotra papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji czterdziestu pięciu ofiar prześladowań antykatolickich wśród których był Dawid Carlos Marañón w grupie trzynastu pijarskich męczenników[9][1].
W Kościele katolickim dniem wspomnienia liturgicznego każdego z otoczonych kultem jest dies natalis (28 lipca)[4], zaś grupa błogosławionych zakonników wspominana jest 22 września[9].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- 122 męczenników wojny domowej w Hiszpanii
- Józef Aparicio Sanz i 232 towarzyszy
- 498 błogosławionych męczenników hiszpańskich
- Cyryl Bertram i siedmiu towarzyszy
- Męczennicy z Almerii
- Męczennicy ze Zgromadzenia Pasjonistów
- wstawiennictwo świętych
- Rewolucja hiszpańska 1936 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 374. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ I MARTIRI DEL NOSTRO SECOLO, BEATIFICATI DA GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-06-28]. (wł.).
- ↑ a b c d e f BŁOGOSŁAWIENI MĘCZENNICY PIJARSCY. POLSKA PROWINCJI ZAKONU PIJARÓW. [dostęp 2015-06-28].
- ↑ a b c d Antonio Borrelli: Beato Davide Carlos Maranon Religioso scolopio, martire. 2003-08-28. [dostęp 2015-06-28]. (wł.).
- ↑ Martyrs of the Religious Persecution during the Spanish Civil War [9 ~ (†1934, 1936-39), [36] DIONISIO PAMPLONA POLO AND 12 COMPANION MARTYRS FROM THE CLERICS REGULAR OF THE PIOUS SCHOOLS (PIARISTS)]. [dostęp 2015-07-04]. (ang.).
- ↑ Mario Carisio: bł. Manuel Segura (1881-1936), męczennik. POLSKA PROWINCJI ZAKONU PIJARÓW. [dostęp 2015-06-28].
- ↑ a b c BLESSED MARTYR BRO. DAVID CARLOS MARANON. PIARIST FATHERS IN ASIA, Japan-Philippines Vice-Province. [dostęp 2015-06-28]. (ang.).
- ↑ a b Bł. męczennicy rewolucji francuskiej - homilia papieża Jana Pawła II w dniu beatyfikacji. Źródło: "L’Osservatore Romano, wydanie polskie" 1 (179)/1996, s. 23-24.. [dostęp 2015-06-28].
- ↑ a b BEATIFICAZIONI DEL SANTO PADRE GIOVANNI PAOLO II. [dostęp 2015-06-28]. (wł.).