Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dibenzotiofen
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
dibenzotiofen
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
DBT
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C12H8S
|
Masa molowa
|
184,26 g/mol
|
Wygląd
|
biały do beżowego, krystaliczny proszek o słabym zapachu[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
132-65-0
|
PubChem
|
3023
|
SMILES
|
C1=CC=C2C(=C1)C3=CC=CC=C3S2
|
|
InChI
|
InChI=1S/C12H8S/c1-3-7-11-9(5-1)10-6-2-4-8-12(10)13-11/h1-8H
|
InChIKey
|
IYYZUPMFVPLQIF-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
fluoren, pirol, furan, dibenzofuran
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Dibenzotiofen – organiczny związek chemiczny z grupy heterocyklicznych związków aromatycznych o szkielecie węglowym fluorenu. Zawiera jeden heteroatom – siarkę. Jest to związek trójpierścieniowy, występujący w smole pogazowej.