Furan
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
oksacyklopentadien
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| oksol, furfuran, furan, tlenek diwinylenu
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C4H4O
|
| Masa molowa
|
68,07 g/mol
|
| Wygląd
|
przezroczysta, bezbarwna ciecz o intensywnym zapachu[1]
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
110-00-9
|
| PubChem
|
8029
|
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C4H4O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H
|
| InChIKey
|
YLQBMQCUIZJEEH-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
| Niebezpieczeństwa
|
| Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
|
|
|
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
|
|
|
|
|
| Zwroty H
|
H224, H350, H341, H332, H302, H373, H315, H412, EUH019
|
| Zwroty P
|
P201, P210, P261, P273, P281, P311
|
|
|
| Europejskie oznakowanie substancji
|
| oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
| Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[5]
|
|
|
Skrajnie
łatwopalny
(F+)
|
Toksyczny
(T)
|
|
|
|
| Zwroty R
|
R45, R12, R19, R20/22, R38, R48/22, R68, R52/53, R68
|
| Zwroty S
|
S53, S45, S61
|
|
|
| NFPA 704
|
Na podstawie
podanego źródła[1]
|
|
|
|
|
| Temperatura zapłonu
|
−36 °C[1][2]
|
| Temperatura samozapłonu
|
390 °C[1]
|
| Numer RTECS
|
LT8524000
|
| Dawka śmiertelna
|
LD50 5,2 mg/kg (szczur, dootrzewnowo)
|
|
| Podobne związki
|
| Podobne związki
|
tiofen, pirol, dioksyna
|
| Pochodne
|
furfural, furfuramid, alkohol furfurylowy, tetrahydrofuran
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
|
|
Furan, furfuran – heterocykliczny związek chemiczny z endocyklicznym atomem tlenu, cykliczny eter[6] o charakterze aromatycznym.
Jest znacznie bardziej reaktywny w substytucji elektrofilowej niż benzen. Podstawienie elektrofilowe zachodzi głównie w pozycji 2 w stosunku do atomu tlenu. W środowisku kwasowym polimeryzuje.
W warunkach normalnych jest bezbarwną cieczą o słodkawym zapachu chloroformu[4]. Jest dobrze rozpuszczalny w etanolu i eterze dietylowym. Otrzymuje się go z furfuralu działaniem pary wodnej na katalizatorze tlenkowym. Stosowany jest do produkcji kwasu adypinowego i heksametylenodiaminy.
- ↑ a b c d e f g h i j k Furan (ang.). [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-28].[niewiarygodne źródło?]
- ↑ a b Furan (nr 185922) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
- ↑ a b c Furan, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-28] (ang.).
- ↑ a b Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 141, ISBN 83-7183-240-0 .
- ↑ a b Furan (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2015-04-10].
- ↑ Mallikharjuna, Rao L., Yousuf, Syed Khalid, Mukherjee, Debaraj, Taneja, Subhash Chandra. Regioselective azidotrimethylsilylation of carbohydrates and applications thereof. „Organic & Biomolecular Chemistry”. 10 (45), s. 9090–9098, 2012. DOI: 10.1039/C2OB26324F.
