Dionigi Tettamanzi

Dionigi Tettamanzi

Kardynał prezbiter
Herb duchownego Gaudium et pax Radość i pokój
Data i miejsce urodzenia	14 marca 1934 Renate
Data śmierci	5 sierpnia 2017
Miejsce pochówku	Katedra w Mediolanie
arcybiskup mediolański
Okres sprawowania	2002 - 2011
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	28 czerwca 1957
Nominacja biskupia	1 lipca 1989 arcybiskup ankoński
Sakra biskupia	23 września 1989
Kreacja kardynalska	21 lutego 1998 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Ss. Ambrogio e Carlo

{{Duchowny infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | alt grafiki = | faksymile = | imię i nazwisko org = | opis grafiki = | miejsce pochówku = | kraj działania = | opis faksymile = Nieznane pola: "imię przybrane oryginalne", "imię i nazwisko oryginalne" oraz "państwo".

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	23 września 1989
Konsekrator	Carlo Maria Martini
Współkonsekratorzy	Carlo Maccari Bernardo Citterio
Konsekrowani biskupi Alberto Maria Careggio 24 wrześnias 1995 Alberto Tanasini 14 września 1996 Angelo Bagnasco 7 lutego 1998 Domenico Calcagno 9 marca 2002 Carlo Roberto Maria Redaelli 5 czerwca 2004 Luigi Stucchi 5 czerwca 2004 Luigi Negri 7 maja 2005 Roberto Busti 22 września 2007 Franco Giulio Brambilla 23 września 2007 Mario Delpini 23 września 2007
Współkonsekrowani biskupi Franco Festorazzi 18 maja 1991

Dionigi Tettamanzi (ur. 14 marca 1934 w Renate), włoski kardynał, arcybiskup Genui i Mediolanu.

Studiował w seminariach w Seveso (koło Mediolanu) i Venegono Inferiore, przyjął święcenia kapłańskie 28 czerwca 1957 z rąk ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, Giovanniego Battisty Montiniego (późniejszego papieża Pawła VI). Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1960 doktorat z teologii. Prowadził w archidiecezji mediolańskiej pracę duszpasterską oraz wykładał w kilku seminariach; koordynował ze strony Kościoła działalność organizacji lekarzy katolickich, kierował redakcją pisma "Avvenire" oraz pełnił funkcję rektora Pontyfikalnego Seminarium Lombardzkiego.

1 lipca 1989 mianowany biskupem Ankony-Osimo, otrzymał sakrę biskupią 23 września 1989 z rąk kardynała Carlo Martiniego (arcybiskupa Mediolanu). W kwietniu 1991 zrezygnował z rządów diecezji Ankona-Osimo i przeszedł do pracy w Konferencji Episkopatu Włoch na stanowisko sekretarza generalnego. W kwietniu 1995 został arcybiskupem Genui (i wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch), w lipcu 2002 arcybiskupem Mediolanu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

21 lutego 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera SS. Ambrogio e Carlo. Od marca 2000 Tettamanzi bierze udział w pracach Rady Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej. Był wymieniany w gronie papabili - faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II.

W marcu 2009 roku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego złożył rezygnację z pełnionych funkcji, jednak Benedykt XVI poprosił go o pełnienie urzędu przez kolejne dwa lata.Przeszedł na emeryturę 28 czerwca 2011.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
• Kardynał Dionigi Tettamanzi - materiały w serwisie Kosciol.pl
• {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org  (ang.).data dostępu?{{Catholic-hierarchy}} Brakujące pola: data dostępu, tytuł oraz id. Nieznane pola: 1, 2 oraz 3.