Dolna-Piaseczyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dolna-Piaseczyńska
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok na osiedle od wschodu
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

0,02 km²

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dolna-Piaseczyńska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dolna-Piaseczyńska”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dolna-Piaseczyńska”
Ziemia52°11′58″N 21°01′51″E/52,199444 21,030833

Dolna-Piaseczyńska[1][2]osiedle w dzielnicy Mokotów w Warszawie.

Położenie i charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Dolna-Piaseczyńska położone jest na stołecznym Mokotowie, na obszarze Miejskiego Systemu Informacji Sielce[3][4]. Jest usytuowane pomiędzy ulicami Dolną, Piaseczyńską[1][2], Konduktorską[3][5] i planowanym przedłużeniem ulicy Racławickiej[1]. Jego powierzchnia wynosi ok. 2 ha[3].

Wybudowano je w latach 1964–1966 według projektu Leszka Kołacza[2]. W jego skład wchodzi 5 identycznych budynków wielorodzinnych o 5 kondygnacjach znajdujących się pod adresami ul. Konduktorska 1, 1A, 3, 3A i 3B[3][1][6]. Przy ich wznoszeniu zastosowano technologię wielkoblokową „Ż”[1]. Osiedle stanowi część zespołu Dolna-Piaseczyńska-Sobieskiego[5][1] o łącznej powierzchni 20 ha[1]. W jego skład wchodzą także osiedla Dolna-Sobieskiego i Dolna-Belwederska[1][2]. Cały kompleks składa się z 2830 mieszkań, zaprojektowanych dla ok. 10 tys. osób[1]. Zaplanowano też szkołę podstawową, przedszkole, żłobek i pawilony handlowe[1].

Na zachód od osiedla znajdują się tereny należące do Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, utworzonego rozporządzeniem Wojewody Warszawskiego z dnia 29 sierpnia 1997 r. w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie województwa warszawskiego[7], ze Stawem pod Warszawianką[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 141, ISBN 83-01-08836-2.
  2. a b c d Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 58. OCLC 831027217.
  3. a b c d Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-11-11].
  4. Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online]
  5. a b Rada miasta stołecznego Warszawy, Uchwała nr XXV/697/2020 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, 30 stycznia 2020, s. 39.
  6. Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 56–57. ISBN 83-85028-56-0.
  7. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Warszawski obszar chronionego krajobrazu [online] [dostęp 2021-11-13].
  8. Rada m.st. Warszawy: Załącznik tekstowy i tabelaryczny do Programu ochrony środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r.. [dostęp 2021-11-13]. (pol.).